Strona:PL Verne - Czarne Indye.pdf/143

— 135 —

 — Spalone! — powtórzył pan W. Elphi­ston. W istocie, a popioły ostygły od dawna.
 — Czy pan sądzisz — zapytał Jakób — że inżynier James Starr mógł mieć jakiś interes w spaleniu tych drabin i przerwaniu wszel­kiej komunikacyi ze światem?
 — Bynajmniej — odpowiedział pan W. Elphiston i zamyślił się głęboko. — Dalej mój chłopcze, do folwarku Fordów! Tam się prawdy dowiemy!
 Jakób wstrząsnął głową, jakby o tem wąt­pił. Ale, biorąc lampkę z rąk jednego z ajentów , poszedł szybko naprzód przez główną galeryę sztolni Dochart.
 Wszyscy poszli za nim.
 W kwadrans potem, pan W. Elphiston i jego towarzysze dosięgli zagłębienia, w któ­rego kącie znajdowało się mieszkanie, zwane przez Szymona Ford »folwarkiem«. Nie było światła w oknach.
 Jakób Ryan rzucił się do drzwi i otwo­rzył je.
 Mieszkanie było puste.
 Zwiedzono wszystkie pokoje. Ani śladu jakiegobądź gwałtu lub zbrodni. Wszystko było w porządku, jakby stara Magdalena wyszła przed chwilą. Zapasy żywności były nawet obfite i mogły jeszcze wystarczyć na dni kilka dla całej rodziny.