Strona:PL Tadeusz Chrostowski-Parana.pdf/208

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

i krzewów. Gdy wynurzyliśmy się z jednej takiej grupy, ujrzeliśmy w niewielkiej odległości przed sobą ogólnie znane w Paranie zwierzątko tatu, które wyszło właśnie z ziemnego legowiska na codzienne łowy na mrówki. Tatu daje doskonałą pieczeń, to też puściliśmy się całym pędem, by zwierzątko dogonić i nie dać mu schronić się do nory, atoli i pancernik, który widocznie nie po raz pierwszy miał taki wypadek, wiedział, co się święci, w pewnym przeto momencie zniknął nam literalnie z oczu, jakby zapadł się w ziemię. Zrzedły nam miny, pospuszczały się nosy, gdy ujrzeliśmy, że sprytne zwierzątko nie jedną, lecz kilka posiada norek, widocznie przygotowanych na wszelki wypadek.
Tatu (Dasypus sexcinctus), dość pospolity w miejscowościach stepowych, posiada gruby pancerz rogowy, żywi się przeważnie mrówkami i termitami i zazwyczaj w pobliżu budowli tych ostatnich wykopuje swe nory.
W Paranie istnieje jeszcze drugi rodzaj pancernika, zwanego tatu verdadeiro (Tatus novemcinctus), znacznie większy, gdyż dochodzi wraz z długim ogonem do półtora metra długości. Gatunek ów posiada półmiękki pancerz ze skostniałej skóry, spód zaś ma zupełnie nieopancerzony. Przebywa w lasach, żywiąc się przeważnie larwami chrząszczy; mieszka, jak i poprzedni, w wykopanych w zie-