Strona:PL Tadeusz Chrostowski-Parana.pdf/108

du, prowadzącego wydzieliny tego gruczołu do wielkich, ruchomych i zwykle zakrzywionych zębów (u żmij koralowych ząb ów jest prosty, niezakrzywiony). Zęby jadowite posiadają wewnątrz wydrążenie z otworem na przodzie i przez kanalik ten jad dostaje się do zadanej zębem rany.
 Budowa jadowitych zębów jest tak charakterystyczna, iż po zabiciu żmii określenie, czy jest jadowitą, nie przedstawia żadnej trudności. Gdy jednak chodzi o rozpoznanie okazu żyjącego, sprawa jest znacznie trudniejsza; jedynie bowiem właściwości biologiczne pozwalają nam orjentować się, z kim mamy do czynienia. Żmije jadowite są to zwierzęta nocne, we dnie śpią zazwyczaj w ukryciu, jeśli zaś okoliczność jakaś zmusza je do opuszczenia kryjówki, to posuwają się nadzwyczaj powoli, jakby sennie.
 Dla ilustracji podaję fakt następujący: niedaleko od domku Wierzbickiego idąca drogą dziewczynka zauważyła wielką żmiję i przechodząc koło domku, powiedziała mi o tem. Znając powolność tych zwierząt, pochwyciłem strzelbę i pobiegłem na wskazane miejsce. Okazało się, że w ciągu tak długiego czasu jararaca nie zdążyła jeszcze przeciągnąć się wpoprzek drogi, tak iż bez trudu i szukania mogłem ją zastrzelić.