Strona:PL Tadeusz Boy-Żeleński-Słówka 139.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

OPOWIEŚĆ DZIADKOWA O CUDACH JASNOGÓRSKICH.

Melodya jak na str. 112




\relative c' {\clef treble
\key c \minor
\time 4/4
\tempo \markup { \medium \small \italic "Andante" }
g8 c4 d8 es16 es4.. |
f8 es d c d16 d4..\fermata |
g,8 c4 d8 es16 es4.. |
\break
f8 es d c d16 d4..\fermata |
d4 d8 d d4. b8 |
c c bes c d4 g, |
\tempo \markup { \medium \small \italic "molto rall." }
es'4. d16 c d8 c4.\fermata \bar "|."
}

[1][2]




Niekze to syćkie pierony zatrzasnom:
Wybrał się dziadek aż pod Góre Jasnom,
Myślał że grosik uzbira, tymczasem
Wrócił ciupasem.

Tego widoku dożył dziadek stary
W całem klasztorze nic jeno dziandary,
Sytkie osoby duchowne a święte
Pod klucz zamkniente.

Dziwne tu rzeczy bajom sobie ludy,
Że się tam działy straśne jakieś cudy:
Niby że ojce porobieły świeństwa
Gwoli męczeństwa.

................
................
................
........

  1. Przypis własny Wikiźródeł W notacji poprawiony został błąd w druku, zamieszczono prawdopodobną wersję. Ostatnia nuta każdego z czterech pierwszych taktów w druku miała tylko jedną kropkę (przez co metrycznie jej długość nie wypełniała całego taktu). Drugą możliwością, prócz zapisanej, jest ta, że układ ostatnich dwóch nut w każdym z tych czterech taktów to ósemka i ćwierćnuta z kropką.
  2. Przypis własny Wikiźródeł Nut w skanie tej strony nie ma; dołączone zostały ze str. 112 przez zespół Wikiźródeł.