Strona:PL Sue - Siedem grzechów głównych.djvu/199

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

baron głosem uroczystym — nic nie jest zbyt wspaniałem dla najbogatszej dziedziczki we Francji.
— Szczególnie jestem szczęśliwa i wzruszona tem słodkiem przyjęciem, jakie w rodzinie pańskiej znajduję — dodała Ernestyna — a reszta, zapewniam pana, mało ma dla mnie znaczenia.
Wtem otworzyły się podwoje salonu i prawdziwy marszałek domu zawołał głośno:
— Pani, już podano do stołu.