Strona:PL Stendhal - Kroniki włoskie.djvu/46

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

którą wygłosił wobec Klemensa VIII w sprawie Cencich. Obrona ta w języku łacińskim zajęłaby sześć wielkich stronic i nie mogę jej tutaj przytoczyć, czego żałuję; dobrze oddaje ducha roku 1599 i zdaje mi się bardzo rozsądna. Wiele lat po r. 1599, Farinaeci, oddając swoje obrony do druku, dodał przypisek do tej, którą wygłosił w sprawie Cencich: Omnes fuerunt ultimo supplicio effecti, excepto Bernardo qui ad triremes cum bonorum confiscatione condemnatus fuit, ac etiam ad interessandum aliorum morti prout interfuit[1].

Koniec tego łacińskiego przypisku jest wzruszający, ale sądzę, że czytelnik znużony jest tak długą historją.

  1. „Wszyscy ponieśli ostateczną męczarnię, z wyjątkiem Bernarda, którego skazano na galery z konfiskatą dóbr, a także na obecność przy śmierci innych, co też się stało“.