Strona:PL Stanisław Wyspiański - Wiersze, fragmenty dramatyczne, uwagi.djvu/188

Ta strona została przepisana.

HEDVIGIS^[1]

UNA DIES — 23 SIERPNIA 1385 r.

(w dzień po oktawie Matki Boskiej Zielnej we wilią św. Bartłomieja).

[OSOBY DRAMATU]

(JAN) JASIEK Z TENCZYNA, kasztelan wojnicki	$\left.{\begin{matrix}\ \\\\\ \end{matrix}}\right\}$	Topory
JĘDREK Z TĘCZYNA, jego syn
KSIĄDZ NAWÓJ Z TENCZYNA, Jaśków brat

JASIEK Z TARNOWA, chorąży ziemi krakowskiej,
kasztelan sandomirski

RAFAŁ Z TARNOWA, jego syn

SPYTEK Z MELSZTYNA, wojewoda krakowski,
lat 19

KSIĄDZ JAN RADLICA, biskup krakowski
(Medicus) (w Sławkowie albo Bodzencinie)

DYMITR Z GORAJA, podskarbi koronny

KATARZYNA	$\left.{\begin{matrix}\ \\\\\ \end{matrix}}\right\}$ jego córki	(za Tarnowskim)
HELŻBIETA		(za Krzepickim)
ANNA		(później żona Jędrka z Tenczyna)

↑ Drukowane w „Przeglądzie Powszechnym“ z r. 1908 zesz. II., ze wstępem dra Adama Chmiela. Dramat o Jadwidze planował poeta oddawna, wracał do niego niejednokrotnie, ostatecznie skrystalizował się pomysł w jego fantazyi z początkiem r. 1905, kiedy (patrz objaśnienie do str. 125) przygotowując repertuar dla teatru krakowskiego, studyował i opracowywał „Jadwigę“ Faleńskiego. Wówczas napisał pierwszy fragment (dyalog królowej z Dymitrem z Goraja), inne dyktował w r. 1907 pani Stankiewiczowej.