Strona:PL Stanisław Wyspiański - Wiersze, fragmenty dramatyczne, uwagi.djvu/145

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Wiem, że stąd wyjść nie mogę, chociaż rwie się dusza;
wiemci, że mnie tajemnie miłość zostać zmusza. —
Wprowadzisz mego brata; — — niewolnik niech wróci.

FATIMA (oddala się).


SCENA IV.
ZAIRA (chwilę sama).


SCENA V.
ZAIRA, NIEWOLNIK.
ZAIRA

Pospiesz donieść te słowa chrześcijaninowi,
który wtrop szedł za tobą, że ja go nie zwiodę, —
że Fatima wprowadzi go...


SCENA VI.
OROSMAN, KORASMIN, NIEWOLNIK.
OROSMAN

Nieszczęsna chwilo,
zbyt długo trwasz, nim pomsty nadejdzie godzina.

(do niewolnika)

Coć mówiono? — Mów prędzej, — wyszczekaj!

NIEWOLNIK

Zadrżała.
W jej oczach łzy świeciły i w głosie się chwiała.
Przyrzekła, że na tego, co przyjdzie dziś w nocy,
wprowadzon przez Fatimę, tu będzie czekała.

OROSMAN

Oddalcie się. — To starczy.

(do Korasmina)