Ta strona została przepisana.
FORNARINA
Co ty wołasz? Jak ty rozpalony?
Gdzie ty chcesz o żebranym pójść chlebie?
Twe dzieci? — Twój rozum stracony?
Gdzie lecisz?
RAPHAEL
Ty będziesz silną!
Bogam poznał wielkiego na niebie
i potęgę Jego nieomylną.
Widzę Go, olbrzyma, z tą ręką,
jak podźwiga Adama z leżyska.
FORNARINA
Co wołasz? Ty rozpalony.
Jakie koło ciebie zjawiska?
RAPHAEL
Ogromy, koło mnie zjawiska. —
Widzę go: z tą ręką olbrzyma,
jak światy i słońca wstrzyma.
O dalej, o dalej z tą siłą.
Potęgą się rodzi potęga.
FORNARINA
Co próżna gadania mitręga?
I co ci się znowu zjawiło,
żeś się rozjudził do tyla?
RAPHAEL
A jaka ty w gniewie Sybila!
Ożyło, co spało ożyło:
