Strona:PL Stanisław Wyspiański-Wesele 202.jpeg

niepamiętam, myśl ukryta

nie może się dobyć z głębi, — —

coraz innych myśli tłum

CZEPIEC

Pon se ino serce ziębi

tem myśleniem, sumowaniem;

boby sie pon usroł na niem

SCENA 23. POPRZEDNI, PAN MŁODY.

PAN MŁODY (we drzwiach)

Stado mi białych gołębi

wyfurknęło przed sam nos,

że aż Jaga krzykła w głos;

powietrze się od nich kłębi.

Jaga podźno

KASPER (u drzwi weselnych)

Nie trza Jagi.

Tu sie ważne grajom sprawy;

podź ta pon, boś tu ciekawy,

ino nie trza żadnych bab

SCENA 24.
POPRZEDNI, PANNA MŁODA.

PANNA MŁODA
(szarpła drzwi silnie i wchodząc odpycha Kaspra)

pódzies selmo, jakiś drab!

bedzies mi tu grodził wniść,

żeś se wraził w rękę żyrdź,

kces kim rządzić, taki cap, —

wraź se jeszcze na łeb ćwirć