Strona:PL Stanisław Wyspiański-Wesele 112.jpeg

RYCERZ

rękę daj

POETA

duszę weź

RYCERZ

Patrz!!

POETA

Śmierć, — — — Noc!

SCENA 10. POETA, PAN MŁODY.

POETA

Potęga, wieczysta Potęga,

Moc nieprzeparta!!

PAN MŁODY

o czem mówisz — ?

POETA

niedołęga

byłem, — a dzieła to mitręga

próżna, — mgła nic nie warta.

Teraz naraz się koło mnie zapaliło

i gore, — i piersi się palą;

zdaje mi się, że słyszę gdzieś górą,

jak skały się padają

i w otchłań z łoskotem się walą

PAN MŁODY

będziesz sonet pisać czy oktawę?

POETA

Nie, — przewiduję inszą zabawę;

poczułem na szyi arkan, —