Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
- Patrzeć na przebiegi zdarzeń —
- dalekie, dalekie od marzeń,
- tak odległe od wszystkiego,
- co było wielkie w kraju;
- że wszystko, co było, przepadło,
- bezpowrotnie w mroku zbladło:
- to bajki o trzecim Maju!
- Matkę do trumny się kładło,
- siostry i rodzinę całą;
- ksiądz pokropił i poświęcił,
- grabarze gruz przywalili;
- epigonów, co zostało,
- na stypie się weselili
- wesołością, co przeklina;
- w pijaństwie duszę zabili
- a nie mogli zabić serca.
- Zostało serce co woła,
- spłakane u bram kościoła,
- skrwawione u wrót świątyni
- i jeszcze w męce okrutnej,
- w czułej litości rozrzutnej
- samo siebie wini
STAŃCZYK
- Asan, jako spowiedź czyni,
- spowiedź, widzę, cudzych grzechów;
- Acan się zalewa łzami,
- duszę krwawi, serce krwawi;
- ale znać z Acana mowy,
- że jest, — tak — przeciętnie zdrowy;
- jutro humor się naprawi. —
- Gotów mi płakać najrzewniej,
- rozczulać się cudzych grzechów,
|
