Strona:PL Stanisław Wyspiański-Wesele 093.jpeg

WOJTEK

(nuci) »pójdze Maryś po niewoli

na mój jeden zagon roli«.

SCENA 7. STAŃCZYK, DZIENNIKARZ.

STAŃCZYK (idąc)

ktoś się za mną włóczy wciąż

DZIENNIKARZ

ktoś przedemną ciągle stąpa

STAŃCZYK (już był usiadł)

domek mały, chata skąpa:

Polska, swoi, własne łzy,

własne trwogi, zbrodnie, sny,

własne brudy, podłość, kłam;

znam, zanadto dobrze znam

DZIENNIKARZ

Zacz kto? —

STAŃCZYK

błazen

DZIENNIKARZ (poznając)

wielki mąż!

STAŃCZYK

wielki, bo w błazeńskiej szacie;

wielki, bo wam z oczu zszedł,

błaznów coraz więcej macie,

nieomal błazeńskie wiece;

Salve bracie!