Strona:PL Stanisław Eljasz Radzikowski-Skarby zaklęte w Tatrach 12.jpeg

sam przewodnik. Mimo że go Długosz przenosi do wieku XIII, językiem jednak staropolskim należy do czasów współczesnych Długoszowi, więc do w. XV. Można więc z pewnością powiedzieć: już za czasów Długosza, czyli w wieku XV istniały przewodniki do skarbów ukrytych w górach w Polsce, a jak zobaczymy później, zupełnie podobne do opisów w dzisiejszych czasach, używanych przez poszukiwaczy skarbów w Tatrach.
 Stwierdzamy więc ich dawność niewątpliwie. Od wieku XV można śledzić dalszy ciąg takich samych opisów. I tak posiadam odpis opisu podobnego z samego początku XVI wieku w języku mieszanym polsko-słowackim, którego kawałek przytaczam dla porównania z wyznaniem pana Piotra Wydźgi.
 Pytaj się na potok Biłej Wody (w Tatrach), a gdyż k’niej przydziesz, za jeden wirch, który zowią Stysł, tu rośnie ziele, któremu imię unora; dzierż się tego potoku biłego, aż przydziesz do biłego jeziora, z którego wypada biła woda, a potem obejdź to biłe jezioro, a niechaj go po prawej stronie, abo ręce, aż na drugą stronę przejdziesz, a tu najdziesz cug lazurowy przy kraju tego jeziora,... a ten lazur ma w sobie złoto. Tam isem ja brał roku pańskiego 1507.
 Z wieku XVII już posiadam obfitsze opisy.
 Jeden nadzwyczaj zajmujący dla innych szczegółów topograficznych, bo opisuje Morskie Oko, Czarny