Ta strona została przepisana.
ORESTES.
1435 Już ja odchodzę.
ELEKTRA.
A reszta mą troską.
CHÓR.
1436—1441
Szepnij mu słowo i wyraz łaskawy
Przybierz, by mąż ten nieświadom stąd ruszył
Do walnej z zemstą rozprawy.
EGIST.
Któż z was mi powie, gdzie ludzie z Focydy,
Którzy tu pono donieśli, że Orest
Życie postradał pod wozów złomami?
1445
Ciebie ja pytam, ciebie, która wprzódy
Tak byłaś krnąbrną, bo myślę, że ciebie
Głównie to tknęło i wiesz to najlepiej.
ELEKTRA.
O wiem! Jakoż nie? Inaczej bo chyba
Najdroższych doli byłabym ja obcą.
EGIST.
1450 Gdzież ci przybysze? więc poucz mnie o tem.
ELEKTRA.
W domu; uprzejmą trafili tam Panią.
EGIST.
A czy prawdziwie wieścili go zmarłym?
ELEKTRA.
Zjawili oczom, co w mowie wyrzekli.
