Duchy niebieskie, czyste,
Zwierzchnie kręgi i biegi
I wy niebieskie przejźryste kryształy
Które, ognie wieczyste
Macie i władze, skąd wszytkie powstały[1]
Rzeczy, co się poznały
W świecie; słońce świecące,
Wszech żywiołów przeskoki,
Zimny i ciepły czas i dżdże moczące,
Lody, śniegi i rosy
Ku wiecznej chwale pańskiej nieście głosy!
Sferami ziemię w koło obległemi
Ozdobić, niebo duchy chwalebnymi,
Skłonność w żywiołach rozliczną miarkować,
A ich niezgodą świat w ozdobie chować,
Wieszać na wietrzech zasłonę obłoczną,
Wiatr kiełznać, czynić, że rosy i lody
Hojne oddają człowieku dochody,
Rzeki tą puścić stroną, drugie ową,
Dać żywot czuły źwierzęciu niememu,
Zmysł jakikolwiek i władzą każdemu, —
Twych to rąk władza, twoje własne, Boże,
To sprawy, skąd wzrok niedołężny może
- ↑ skąd wstały.
