Ta strona została uwierzytelniona.
Dla czego laur ci od Monarchy dany.
Gdy więc po śmierci będzieſz w Pismach wieczny,
Zyi długo Polſzcze naſzey użyteczny,
Niechay Polſkiego nas Marona uſta
Cieſzą pod rządem Polſkiego Auguſta.
ODA XIV.
NA
GRY AZARDOWNE.
| Stemmata quid proſunt Si luditur alea pernox. Juven.[1] |
Do wielu nieſzczęść, co kray naſz grążą
Gry azardowne paſmem ſię wiążą
W nich wſzyſtkie ſmaki
Kładą Polaki.
Gra u mnie może bywać uczciwa,
Ktora nie wiele złota przegrywa,
Grać dla zabawy
Nietraci ſławy.
Ale zbyt drogo ceniona karta
Nie wiele u mnie ſzacunku warta,
Kto wiele ſzuſtał,
Ten prędko uſtał.
Odmienny widzę wiek naſz od Przodkow,
Maią Rodzice Synow wyrodkow
- ↑
Stemmata quid prosunt... (łac.) — spreparowane zdanie, powstałe ze złączenia fragmentów dwóch zupełnie odrębnych zdań, o innym znaczeniu; pierwotnie autorstwa Juwenalisa, z jego VIII satyry (w. 1 i 10); w przekładzie: Jaki pożytek przynosi szlachectwo / Gdy uprawia się całonocny hazard.
