Strona:PL Rutkowski-Zabawki poetyckie rozmaitym wierszem polskim napisane 037.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Tak młode Nimfy ſwoie twarze ſnieżne
Myią, y mieyſca okrywaią brzezne,
Cieſząc ſię z zdrowia pod białą topolą
Sobie ſwawolą.

Skoro na ktorą z nich choroba blada
Nieznacznie kiedy towarzyſzkę ſpada,
Wſzyſtkie żałośne ſobie pieśni nucą,
Wſzyſtkie ſię ſmucą.

Tych Bogiń w ſobie maiąc Starościna
Wſzyſtkie przymioty, będzieſzże nowina,
Iż onym, zdrowie Iey, radość, choroby
Czynią żałoby.

Gracye ſwoie widząc w tobie wdzięki
Okropnosć żalu wydaią przez ięki;
Muzy ſwoy rozum; więc z żalu ſię wſkały
Poukrywały.

Nimfy widząc ſwe w tobie Pani cnoty,
Złotych warkoczow rozplotſzy zaploty
Po kępach dzikich, y łozinach ięczą
Smutkiem ſię dręczą.

Lecz iak poſtrzegły w tobie pierwſzość ſiły,
Zaraz radości ſwoie odnowiły,
Y pakazuią, że ſobie nie tanio
Szacuią Panią.

Wſzyſtko ſię Pani z twoim zdrowiem wraca,
Co każdy w martwey ſłabości utraca,
Wſzech radość ſerca niezmierna przeymuie
Każdy to czuie.