Ta strona została uwierzytelniona.
Te dwie cnoty młodzieży ozdoby
By ſię mieściły dziś w tym wieku oby;
Dobrze na ſtarość urzędy poſiada,
Ktorym z młodości poſłuſzeńſtwo włada.
Kto ſię w ludzkości za młodu zakocha,
Nic mu fortuna niezaſzkodzi płocha.
Jak ſol ſmacznieyſze czyni nam potrawy
Tak ludzkość zdobi młodzieniaſzka ſprawy.
Miey więc to Janie a zawſze na mysli,
Zachoway prawa wſzelkie iak naysciśli,
Ucz ſię dobroci za młodu, a wſzyſcy
Wielbić Cię będą dalecy, y bliſcy.
ODA IX.
SMUTEK
Po dniu weſołym naſtępuie burza,
Y po cichych Zefirach
Wiatr w bezdennych morz wirach
Beſpiecznych Maytkow częſtokroć zanurza.
My, co płyniemy na tey świata łodzi,
Ktorych wały ſwą falą
Kiedyżkolwiek przywalą
Poſłońcu iaśnym czekaymy powodzi.
