Ta strona została uwierzytelniona.
Kto ſię zaś ſzczęścia blaſkiem pożyczanym
Chlubi, nie długo będzie zapomnianym.
Szczęśliwy, ktory z Szlachetnością rodu
Cnoty połącza, bowiem bez zawodu
Chociaż nie rychło ſzczęście mu dopiſze
Pomyślnie iego żądze ukołyſze.
ODA III.
NA
Nie warta nigdy wybornego wierſza
Pycha z wyſtępkow ſzkaradnych naypierſza
Nieruzumny kto ią goni.
Wſzakże prożna beczka dzwoni.
Nie ma wynioſłych mysli, ani fumu
Człowiek wielkiego na świecie rozumu;
U ktorego rozum mały,
Ten w hardości leży cały.
Mędrzec, chociaż go na wzor nam Swiat daie,
Że nic nie umie, otwarcie wyznaie,
Mądry u mnie wiekopomnie.
Bo o ſobie trzyma ſkromnie.
Paneczku! ktory ſkromności nie lubiſz,
Ktory ſię zawſze z twych czynności chlubiſz,
- ↑
Cytat z Eneidy Wergiliusza (ks. III, w. 2-3); w przekładzie: Runęła pyszna Troja (Ilion).
