Strona:PL Reymont-Ziemia obiecana. T. 1 177.jpg

być żadnych różnic prawnych pomiędzy kobietą a mężczyzną.
 — No tak, ale ty Mieciek jesteś nudny! — skarżyła się żałośnie blondynka.
 — Nie witasz się ze mną, Mieciek! — szepnęła Mela.
 — Przepraszam panią, panna Fela właśnie nie da się przekonać.
 — Wysocki płaci podwójną karę; Meli powiedział pani, a Feli panna, płać Mieciek! — wołała Róża, przyskakując do niego.
 — Zapłacę, Róża, zaraz zapłacę — zaczął się rozpinać i szukać po wszystkich kieszeniach.
 — Mieciek, nie rozpinaj-no się zupełnie, to nie jest zabawne — szczebiotała Fela.
 — Ja za ciebie zapłacę, jeśli nie masz pieniędzy.
 — Dziękuje ci, Mela, pieniądze mam, byłem dzisiaj w nocy wzywany do chorego.
 — Róża, dlaczego ja się potrzebuję nudzić? — jęknęła Toni z fotelu biegunowego.
 — Will, zabaw Toni, słyszysz próżniaku!
 — Nie chcę, muszę się przeciągnąć, bo mnie krzyż boli.
 — Dlaczego ciebie boli krzyż?
 — Toni, jego z tych samych powodów boli krzyż, co ciebie — śmiała się Fela.
 — Trzeba go wymasażować.
 — Jabym chciała mieć twoją fotografię, Will, ty dzisiaj mocno wyglądasz — szepnęła Róża, w jej szarych wielkich oczach zaczęły skrzyć się zielonawe błyski, przygryzła usta bardzo szerokie i wązkie, co niby