Strona:PL Pseudo-Xenofont - Rzecz o ustawie ateńskiej.pdf/11

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

puje również Platon[1], uważając również Krytyasza za przypuszczalnego autora tego utworu. Morel[2], jakkolwiek nie uznaje Xenofonta autorem rozprawki, nie stawia wszakże własnej hipotezy. Tego samego zdania prawie, przechylając się jednakże nieco na stronę Roschera i Böckha, jest Fr. Pankow[3]. Gustaw Faltin[4] nie dodaje nic nowego w tej kwestyi. Maurycy Schmidt[5] sądzi, że praca ta jest pamiętnikiem jakiegoś nieznanego oligarchy ateńskiego, nie Krytyasza wszakże, dodaje złośliwie. Nie wdaje się również w kwestyę autorstwa sławny uczony A. Kirchhoff, wydawca najlepszego tekstu Rzeczy o ustawie ateńskiej, oznaczając tylko prawdopodobny czas napisania dziełka[6]. W ślady Kirchhoffa i Schmidta wstąpiwszy Ludwik Lange[7], przypuszcza, iż Rzecz o ustawie ateńskiej jest utworem bardzo zdolnego oligarchy ateńskiego, gdy przeciwnie H. Müller-Strübiug[8] stawia hipotezę nową, iż autorem tej pracy jest najprawdopodobniej Frynichos, jeden z oligarchów ateńskich i dowodców podczas wojny peloponeskiej. Autorstwa Xenofonta natomiast znowu żarliwymi obrońcami są francuscy uczeni Emil Bélot[9] i po części Alfred Croiset[10]. Bélot zwłaszcza uważa całą polemikę uczonych niemieckich, którą nazywa objektywno - realistyczną, za bezpłodną[11]. Z faktów bowiem, zawartych w rozprawie, pragnie ona wnioskować o osobie autora, do czego potrzebną jest dokładniejsza znajomość dziejów greckich, aniżeli ją osiągnięto do tego czasu t. j. do roku 1880. Według niego jedynie dobrą jest tutaj krytyka subjektywna,

  1. ↑ W rozprawie przez nas cytowanej str. 23 i poprzedzające.
  2. ↑ Quaestiones str. 26.
  3. ↑ Program gimnazyum gnieźnieńskiego z r. 1866 str. 12.
  4. ↑ Quaestiones de libello Αϑηναίων Πολιτεία – Wrocław 1872.
  5. ↑ Memoire eines Oligarchen in Athen, Jena 1876 str. VII.
  6. ↑ Ueber die Abfassungszeit der Schrift vom Staate der Athener, Berlin 1878 str. 1–2, (odbitka ze sprawoz. król. Akad. Umiejęt. w Berlinie).
  7. ↑ De pristina libelli de republica Atheniensium forma restituenda commentatio – Lipsk 1883. str. 1.
  8. ↑ Die attische Schrift vom Staate der Athener. Philologus, Zeitschr. f. das. kl. Alterthum. Vierter Supplementbd Göttingen 1884. str. 116 – 122.
  9. ↑ W cytowanej pracy str. 34–50.
  10. ↑ Xenophon son caractère et son talent – Étude morale et litteraire Paris. Thorin. 1873. Dzieła tego, które chwali ks. St. Pawlicki w swej monografii o Xenofoncie (Przegl. Polski 1892), nie miałem pod ręką.
  11. ↑ La République d’ Athènes. Introduction str. 4 – 5.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:PL_Pseudo-Xenofont_-_Rzecz_o_ustawie_ateńskiej.pdf/11&oldid=2653616”