2) ustawodawstwo hipoteczne,
3) ustawodawstwo handlowe, o ile dotyczy obszarów dawnego Królestwa Polskiego w granicach z 1815 r. i ustawa wekslowa obszarów, wchodzących przedtem w skład Cesarstwa Rosyjskiego,
4) ustawodawstwo o uwłaszczeniu włościan, o władaniu gruntami uwłaszczonymi i o serwitutach włościańskich z wyjątkiem jednak przepisów, dotyczących organizacji odpowiednich władz.
Rozporządzenia te tracą moc z samego prawa, jeżeli rząd nie przedstawi ich Sejmowi w przeciągu dwóch miesięcy od wydania, wnosząc je najpierw do Izby Poselskiej, albo jeżeli jedna z Izb je odrzuci, albo jeżeli Sejm ich nie zatwierdzi w przeciągu 6 miesięcy od wydania.
Sejm może przedłużyć moc obowiązującą rozporządzenia.
Art. 150. Do czasu wydania ustawy o odpowiedzialności ministrów, ministra postawionego w stan oskarżenia przez Izbę Sejmową, sądzić będzie Trybunał Kompetencyjny.
Trybunał ustali sposób postępowania i określi, o ile tego nie uczyni ustawa karna, karę, wszelako nie wyższą nad 10 lat więzienia.
Przysięgam Bogu Wszechmocnemu i Narodowi Polskiemu na Świętą Jezusa Chrystusa Ewangelję, że mając w czci i pamięci sławne czyny i dzieła dawnych Królów, na tronie polskim poprzedników moich, Mieszka I, Bolesława Chrobrego, Władysława Łokietka, Kazimierza Wielkiego, Władysława Jagiełły, Zygmunta Augusta, Stefana Batorego, Władysława IV, Jana III, jako i krew tych, co o utraconą niepodległość walczyli, będę wiernie trzymał, chował, bronił i przestrzegał Konstytucji i praw Państwa Polskiego, będę sprawował rządy dla dobra powszechnego, ugruntowania potęgi, sławy, wolności i szczęścia Ojczyzny Polskiej, dla zachowania spokoju i zgody między wszystkimi obywatelami, ceniąc ponad życie i widoki osobiste pomyślność powszechną, ślubuję bronić z wszystkich sił moich niepodległości państwa i całości ziem do Polski należących. Tym wszystkim celom służyć, w wierze rzymsko-katolickiej trwać, poczytuję za włożoną na mnie przez Boga i Naród świętą powinność. Tak mi Panie Boże dopomóż i Święta Jego Ewangelja.
