Strona:PL Projekt Konstytucji Państwa Polskiego.djvu/050

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
jątki od tej zasady dopuszczalne są tylko na mocy ustawy o stanie wyjątkowym.
Art. 140. Wojsko tak podczas służby, jak poza nią nie może odbywać obrad i gromadzić się bez rozkazu władzy właściwej. Zabronione są też zgromadzenia i związki rezerwistów, mające obradować nad urządzeniami, rozporządzeniami i rozkazami wojskowymi, nawet wtedy, gdy rezerwiści nie są powołani do służby.
Art. 141. Postanowienia art. 114, 117, 123, 124 stosują się do osób należących do składu siły zbrojnej, tylko o tyle, o ile nie sprzeciwiają się temu ustawy wojskowe i przepisy o karności w wojsku.
Art. 142. Na podstawie ustaw i zgodnych z niemi rozporządzeń, zawierających przepisy prawne, mogą władze właściwe wydawać zarządzenia w poszczególnych wypadkach oraz zmuszać do stosowania się do tych zarządzeń osoby, obowiązane do ich przestrzegania.

Art. 143. Państwo obowiązane jest wynagrodzić obywatelowi szkody, które mu urzędnik państwowy cywilny lub wojskowy wyrządził przez urzędowanie, niezgodne z prawem lub obowiązkami służby.
Wniesienie skargi przeciwko państwu nie może być uzależnione od zezwolenia władzy publicznej.
Państwo może zażądać od urzędnika zwrotu odszkodowania, wypłaconego obywatelowi.
Te same przepisy stosują się do odpowiedzialności gmin i innych jednostek samorządnych za urzędników tychże jednostek.
Oddzielne ustawy rozwiną przeprowadzenie tych zasad.

Art. 144. Określone będą ustawowo warunki pod jakiemi wolno pociągnąć do odpowiedzialności sądowej urzędnika cywilnego lub wojskowego za pogwałcenie prawa lub obowiązku służbowego przez czynności urzędowe lub przy ich pełnieniu.
Dochodzenie sądowe przeciwko urzędnikowi nie może być uzależnione od zgody jego władzy przełożonej. Wszelako na żądanie władzy przełożonej, ustawowo oznaczonej, rozstrzygnie sądownictwo administracyjne kwestję wstępną, czy urzędnik przekroczył swe atrybucje urzędowe lub zaniechał czynności urzędowej, do której był obowiązany.

Art. 145. Postanowienia art. 114, 117, 121, 122, 124 mogą być zawieszone czasowo przez Radę Ministrów za zezwoleniem Króla dla miejscowości, gdzieby takie zarządzenie