Strona:PL Poezye Tomasza Kajetana Węgierskiego 133.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
Na śmierć
MARGRABINY DU CHATELÉT.


Ozdobę swą świat stracił w tej Pani osobie;
Kochała roskosz, prawdę, nauki i cnoty.
Bogowie swą jej duszę dając i przymioty,
Jedynie nieśmiertelność zachowali sobie.


W Karlsbadzie na studnią Neubrun, gdzie pił
wody Ks. Krasicki B. W.


Ten co Kastalskie zdroje czerpał gdy był młody,
Czerpał dziś z tego źródła Karlisbackie wody.
O wody! bądźcie mu tak jak tamte skuteczne,
Dajcie mu życie długie, bo z tamtych ma wieczne.


Rozwaga.


Więzień do kajdan swych przyuczony
Tak jak do klatki ptaszyna,
Dopiero gdy z nich jest uwolniony
Czuć ciężar onych poczyna.
Nie czuje razów ognia, żelaza
Ciężką niemocą zwątlony,
Lecz gdy choroby minie zaraza
Poczuje że był raniony.