Wszystkie narody chrzczone czyli obrzezane,
Pod jej, na swe nieszczęście, władzę są poddane;
Muszą na sobie nosić jej ustawy krwawe,
Lecz sobie za stolicę obrała Warszawę.
Tam codzień ludzi zacnych próżniacka gromada
Z domu do domu błądząc, gdzieś w wieczór osiada,
I w którejkolwiek stronie na spółeczność będzie,
Zawsze z nią niespokojność i obmowa siędzie.
Najznaczniej ją składają wszędy-wścibskie kmochy,
Przedwieczne koczkodany, gaduły, zrzędziochy;
Młodsze zaś co przy starych obmawiać się uczą,
Całują się wzajemnie, lub pod nosem mruczą.
Tłum się w koło uwija wiercipiętów pustych,
Ci mają cały zaszczyt z historyjek tłustych.
Ten że Damie do ucha szepnie — z mojej łaski,
Będziesz miała na jutro Angielskiej kolaski
Ten że podwieczorkami swój nierozum słodzi,
Ten że cały dzień jak pień zamyślony chodzi,
Że na boleść czułego serca swego stęknie,
I że kilka głupstw później niż inni przebęknie;
Jeźli kto rozsądniejszy umiejący więcej,
Przemówi co do rzeczy w tej zgrai zwierzęcej,
Zaraz się cały motłoch nań z zgiełkiem poruszy,
I hałasem go swoim na wieki zagłuszy.
pod artykułem Schomberg, a przed niemi jeszcze S. Justina, może widzieć tę potwarz wyjętą ze starej książki Hebrajskiej, której tytuł Sophor toldos Jeshut, w której mąż ten najświętszej osoby, zowie się Jonathan, a ten który od Jonathana jest posądzony, Józef Panther.
