Strona:PL Poezye Adama Mickiewicza. T. 1. (1899) 298.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
RUCH GŁUPI.

Głupiec, jak muł we młynie, związane ma oczy,
I ciągle ruszając się, ciągle w miejscu kroczy.

RUCH MĄDRY.

Mędrcy prawdziwie wielcy, jak niebieskie ciała,
Zdają się stać, gdy każde z nich leci i działa.

PRAWDZIWA WIELKOŚĆ.

Dobrzeby w życiu świeckiem, jak niegdyś w Kościele,
Tego tylko zwać wielkim, co wycierpiał wiele.

BAJKA.

»Świat ten jest czysta bajka!« Zgoda, przyjacielu:
Lecz każda bajka ma sens moralny na celu.

ZGODA.

Wtenczas tylko rzetelnie pogodzisz się z wrogiem,
Jeśli ty i wróg pierwej zgodzicie się z Bogiem.

DZIAŁANIE I CIERPIENIE.

»Czy mam działać, czy cierpieć?« Bądź Stwórcy obrazem
I jak On w każdej chwili działaj i cierp razem.

HISTORIA I PROPHETIA[1].

Czas przeszły równie od nas jak przyszły daleki;
Ten tylko pojmie przeszłe, kto zgadł przyszłe wieki.

POKUSY.

Nawała pokus, równie jako morska burza,
Dzielnych pływaczów wznosi, a słabych zanurza.

EGOIZM.

Nie ten jest egoistą, kto od ludzi stroni,
Ale ten, kto za bliźnim jak za łupem goni.

POTWARZ I POCHLEBSTWO.

Pochlebca i potwarca za zasługą łażą;
Brzydź się więcej pochlebstwem niżeli potwarzą.

  1. Prophetia — prorokowanie.