Delectans oculos opibus, ditissima frugum,
Irrorata melle et rivis lactantibu', salve
Ukrainae tellus, te immensam pervolitantes
Quadrupedum volucres turbae hinnitu aëra complent,
Mixto cornigerum mugitui, quos inter vervex
Appensae rotis pinguis trahit pondera caudae.
Qualis fugacem quum Amphitryonius
Cacum insequutus, belluae in occiput
Rupes ruens, fumosque et ignes
Guttur in horrisonum retundens,
Auguste Caesar, te auspice, Gallicus
Ursam Bootae victor adordiens,
Spelaea lustrat, caedibus tot
Innumeralibusque furtis
Obscena; quo nunc advolant undique
Gentes latronis funere sospites,
Svecusque, Fennique et Polonus,
Quisque suas sibi res petundo;
Rati tuum illum, romulea manu,
Dirum superbis Caesarem avunculum,
Auguste, jam per te, secundo
Cum imperio miseris reduci.
- ↑ »Urywek«. Jest to przekład początkowych wierszy poematu Trembeckiego »Zofijówka«:
Miła oku, a licznym ożywiona płodem,
Witaj, kraino, mlekiem płynąca i miodem.
W twych łąkach wiatronogów rżące mnóstwo hasa,
Rozroślejsze czabany twe błonie wypasa,
Baran, którego twoje utuczyły zioła,
Ciężary chwostu jego muszą nosić koła. - ↑ Załączam przekład tej ody przez Karola Sienkiewicza:
Bomarsund — forteca na wyspie Alandzie w odnodze botnickiej morza Bałtyckiego.
Do Napoleona III Oda na wzięcie Bomarsundu.
Alcyd na nowe gonitwy wychodzi,
Łotra Kakusa, pod Ursą Boota
Goni... dogania. W łeb mu głazem godzi,
W pysk mu wrzeszczący dym z ogniem wciąż miota.
Nie, to nie Alcyd. — To, Auguście, twoi,
Twoi Francuzi, Herkuleskich cudów,
Trzęsą jaskinią, skąd bezprawie broi
Bluźnierca Boga i gwałciciel ludów.
Już w orłach Gallów kraje okoliczne
Zbawienie czują i rwą się na boje,
Szwed, Fin i Polak zemsty swe dziedziczne
Wywrzeć goreją — a odebrać swoje.
Świat w tobie wielbi wskrzeszonego z trumny
Wielkiego stryja, Romulowej siły.
Wielkiego stryja bratanku rozumny,
On strącał z tronów, Ty wskrzeszaj z mogiły!
_274.jpg&oldid=2633524){kind=link}