Str. 189, w. 13. Balsam rzymski — męstwo, odwaga.
Str. 191. w. 21. Akadema hołdownik Minerwie — kto się poświęca naukom, bo Minerwa była boginią mądrości, a ogród Akadema, w którym filozof grecki, Platon, nauczał, dał nazwisko szkołom wyższym.
Str. 194. Wiersz włoski, przytoczony z »Boskiej komedyi« Dantego, znaczy: »Niema większych boleści, niż przypominać sobie czasy szczęśliwe wśród nędzy«.
Str. 195. Jean Paul Richter, humorysta niemiecki, ur. 1763, zm. 1825 r. — W. 6. Feniks — ptak bajeczny, który miał na starość płonąć w ogniu i nanowo się odradzać. — W. 26. Armida — czarodziejka w poemacie Tassa »Jerozolima wyzwolona«, zamieniała ludzi w drzewa.
Str. 197, w. 21. Matka z sercem Spartanki — jest to Apolonia Pągowska, żona jenerała wojsk polskich. — W. 23. Córkę w kształcie niebianki — tj. Ludwikę z Pągowskich Kostrowicką.
Str. 198. Ludwika Mackiewiczówna była w r. 1824 narzeczoną Ignacego Chodźki, wsławionego później powieściopisarza — Salomea Becu była matką Juliusza Słowackiego.
Str. 209, w. 12. Iksyon w mitologii za obrazę najwyższej bogini, Hery, żony Zeusa (Jowisza), przywiązany był w kraju zmarłych do koła, z którem za powiewem wiatru wciąż się obracał.
Str. 212. Apollon Skalkowski, rodem Małorusin, napisał po rosyjsku historyą Nowej Siczy, czyli ostatniego kosza zaporoskiego.
Str. 213. w. 26. Kraj Mizraima — Egipt.
Str. 214, w. 25. Afrodyta czyli Wenus, bogini piękności; synem jej był Amor (Eros) czyli Kupido. — W. 30. Laska Merkurego (posła bogów), zwana kaduceuszem, z wężami i skrzydłami, uspakajała wzburzenie wśród narad.
Str. 215, w. 8. Gwebry — czciciele słońca w Persyi. — Nieznajomej siostrze tj. Paulinie z Rybickich Maszewskiej.
Str. 218. Cicerone (wym. czyczerone) — przewodnik, objaśniacz.
_238.jpg&oldid=3494209){kind=link}