Strona:PL Platon - Protagoras (1923).pdf/100

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

brego odżywienia ciała. Tak samo i tam nie na jedno wychodzi śmiałość i odwaga. Wypada więc, że odważni są śmiali, ale wcale nie wszyscy śmiali są odważni. Bo śmiałość daje człowiekowi czasem i sztuka i afekt i szał, podobnie jak moc, a odwaga pochodzi od natury i od dobrego odżywienia dusz.
XXXV — A ty powiadasz, Protagorasie, że niektórzy ludzie dobrze żyją a niektórzy źle?
Przyznał.
— A czy wydaje ci się, że człowiek żyłby dobrze, gdyby żył w zgryzocie i cierpieniu?
— Nie, powiada.
— Więc cóż? Gdyby przyjemnie życie przeżył i umarł, czy nie wydawałoby ci się, że żył dobrze?
— Owszem, powiada.
— Więc może przyjemnie żyć to dobrze a nieprzyjemnie to źle.
— Pewnie, byle tylko to co piękne było człowiekowi w życiu przyjemne.
— Cóż, Protagorasie; a czy ty, podobnie jak wielu innych ludzi, nie nazywasz niektórych rzeczy przyjemnych złemi a niektórych cierpień dobremi? Bo ja powiadam, że, o ile coś jest przyjemne, to czyż przez to samo nie jest i dobre, byle tylko z niego nic innego nie wynikało? A z cierpieniami tak samo: o ile coś jest cierpieniem, czyż przez to samo nie jest czemś złem?
— Nie wiem, Sokratesie, czy mam odpowiedzieć tak poprostu, jak ty pytasz, że wszystko co przyjemne jest dobre a każde cierpienie złe. Wydaje mi się, że bezpieczniej będzie, nietylko na teraz, ale