Strona:PL Platon - Protagoras; Eutyfron.pdf/80

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

zupełnie odmiennego, że wszystkiém raczéj inném okaże się cnota, tylko nie wiedzą — a w ten sposób byłaby właśnie najmniéj rzeczą nauki!« — Ja zatém widząc, jak to wszystko zupełnie na wywrót poszło, Protagorasie, największą chęć mam wyświecić tę sprawę i chciałbym, abyśmy to zbadali i nawrócili ku pytaniu, czém jest cnota i jeszcze raz zastanowili się nad tém, czy uczyć jéj można, czy nie: bo nas może Epimeteus ów i w wywodzie naszym na błędne sprowadził drogi,       D. podobnie jak zapomniał o nas przy rozdzielaniu władz, jak powiadasz. Podobał mi się téż i w powieści owéj Prometeus bardziéj od Epimeteusa. W jego więc wstępując ślady i naprzód o życiu mojém całém przemyśliwając, tém wszystkiém zajmuję się, i gdybyś tylko miał ochotę, jakto już z początku mówiłem, życzyłbym sobie najgoręcéj z tobą wspólnie to zgłębić.
A Protagoras rzekł na to:
— Co do mnie, Sokratesie, pochwalam tę chęć twoję i rozbiór wywodów owych. Toć przecież i w czém inném nie uważam się za człowieka złego i najmniéj       E. jestem zazdrosny między ludźmi. Wszakże i o tobie do wielu już to mówiłem, że z pomiędzy wszystkich, z którymi zejść mi się zdarzyło, najbardziéj ciebie szanuję, a przedewszystkiém już wśród rówienników twoich, i powiadam, że nicby to dla mnie nie było dziwnego, gdybyś został sławnym jakim z mądrości mężem. I o tych téż rzeczach, jeżeli sobie życzysz, późniéj jeszcze rozprawiać będziemy, a teraz pora już czém inném się zająć.
— Więc — rzekłem — zróbmy tak jak mówisz, bo i na mnie już wielki czas iść, dokąd dawno pójść mi trzeba było: pozostałem tylko, aby Kalliasowi pięknemu wyrządzić przysługę.
To powiedzieliśmy sobie i nasłuchawszy się jeden drugiego, rozeszliśmy się.