Strona:PL Platon - Protagoras; Eutyfron.pdf/37

 — A czy wtenczas wydają ci się ludzie postępować rozważnie i z umiarkowaniem, kiedy czynią coś dobrego i pożytecznego, w ten sposób sobie poczynając — czy wtenczas, kiedy czynią coś przeciwnego?
 — Wtenczas, kiedy czynią coś dobrego i       B. pożytecznego.
 — Postępują więc rozważnie i z umiarkowaniem przez umiarkowanie rozumne?
 — Koniecznie.
 — Więc czyniąc coś niedobrego, czynią to nierozważnie i nie postępują z umiarkowaniem, czyniąc tak?
 — Nie postępują.
 — Jest zatém w sprzeczności postępowanie nierozważne z postępowaniem rozważném i umiarkowaném?
 — Tak.
 — A to co się czyni nierozważnie, czyni się przez nierozwagę, a co rozważnie i z umiarkowaniem, przez umiarkowanie rozumne?
 — Tak jest.
 — I jeżeli coś czyni się z siłą, to czyni się silnie, a co z bezsilnością, to bezsilnie?
 — Tak.
 — Co zaś z szybkością, to szybko, a co z powolnością, to powolnie?
 — Tak jest       C. .
 — Jeżeli zatém czyni się coś w sposób pewien, to czyni się właśnie przez to, co wyrazem jest tego sposobu — a co się czyni przeciwnie, to czyni się także przez coś przeciwnego?
 — Tak jest.
 — A teraz — rzekłem — czy jest coś, co jest piękne?
 — Jest.
 — A czy jest coś innego, sprzecznego z piękném, nad szpetne?
 — Nie ma.
 — A czy jest coś, co jest dobre?
 — Jest.