i czy jego czyny będą czynami prawego, czy nikczemnego człowieka. Podli byliby, zaiste, według słów twoich, wszyscy ci półbogowie, którzy poginęli na ziemi trojańskiej, a między nimi i syn Tetydy[1], który wobec zgrozy, jaką go przejmowało okrycie się sromotą, do tego stopnia gardził niebezpieczeństwem, iż, gdy się rwał zabić Hektora[2], a matka jego, bogini, w następujące, o ile pomnę, przemówiła do niego słowa: „synu, jeśli pomścisz śmierć towarzysza swego, Patroklosa[3], i zabijesz Hektora, to sam zginiesz: wraz bowiem” rzecze „po Hektorze śmierć ci przeznaczona....” on, usłyszawszy to, za nic sobie sobie ważył niebezpieczeństwo śmierci, a daleko bardziej uląkłszy się tego, iż miałby żyć, jako tchórz, i nie mścić się za swych towarzyszów, rzekł: „Niechaj zginę w tej chwili, wprzód ukarawszy złoczyńcę,
- ↑ Achilleus, syn Peleusa, króla Myrmidonów, mieszkańców „żyznej“ Ftyi, w południowej Tessalii, i bogini morskiej Tetydy (Thetis), córki Nereusa, który pod władzą Posejdona panował w morzu egejskiem, Achilleus był najpiękniejszym i najwaleczniejszym ze wszystkich bohaterów greckich pod Ilijonem. Główną treść Ilijady stanowi „gniew Achilleusa“ na Agamemnona o to, iż ten samowolnie zabrał mu niewolnicę Hippodamiją (Bryzeidę, córkę kapłana Bryzesa), daną Achilleusowi przez greków, jako „dział honorowy“ z łupu wojennego. Legł w bitwie przy „lewych wrotach“ Ilijonu z rąk Parysa i Fojbosa Apollona (Ilijada, 22, 359).
- ↑ Hektor, syn Pryjamosa, króla trojańskiego i Hekaby, największy bohater i najwyższy wódz Trojan w walkach z Achajami. Poległ z ręki Achilleusa.
- ↑ Patroklos, syn Menojtyjosa z Opuntu, wychowany razem z Achilleusem na dworze Peleusa; legł pod Troją, zabity w boju przez Hektora.
