Minjatura — ozdobny, barwny rysunek, którym ozdabiano średniowieczne rękopisy; dziś także portret bardzo małych rozmiarów, wykonany na płytce z kości słoniowej specjalnemi farbami.
Motyw — w malarstwie: drobny wzór, powtarzający się w większym rysunku.
Mozaika — wielobarwny wzór ozdobny lub obraz, ułożony z kawałków kamiennych, szklanych lub drewnianych.
Muszkatołowa gałka (m. kwiat) — owoc (lub kwiat) drzewa, rosnącego w ciepłych krajach, posiadający silny smak i ostry zapach, a używany jako przyprawa do potraw lub do wina.
Ornament — ozdobny wzór, rysowany, malowany, rzeźbiony, ułożony z mozaiki lub haftowany, zwykle powtarzający się wielokrotnie.
Patrjarcha — najwyższy biskup w kościołach chrześcijańskich na Wschodzie.
Pergamin — skóra zwierzęca, zwykle kozia lub barania, wyprawiona w taki sposób, by nadawała się do pisania i malowania lub do druku.
Połoniny — pastwiska górskie w Karpatach Wschodnich.
Prezbiterjum (chór kapłański) — część kościoła przed wielkim ołtarzem, oddzielona zwykle balaskami od nawy.
Psałterz — zbiór psalmów t. j. pieśni nabożnych, ułożonych przez króla Dawida.
Relikwjarz — ozdobne naczynie srebrne lub złote, w kształcie puszki, krzyża i t. p., w którem przechowuje się relikwje t. j. szczątki Świętych.
Rząd (na konia) — ozdobna uprząż wraz z pasami i okryciem na konia.
Safjan — skóra wyprawna, bardzo delikatna, nadająca się do wyrobu zbytkownych przedmiotów.
Stylistyczny — należący do stylu; styl — odrębne właściwości sztuki (budownictwa, malarstwa, rzeźby, muzyki i literatury), zależne od narodu i czasu, w którym jakieś dzieło sztuki powstało; po tych właści-
