głównego ołtarza, jaśnieje ku nam postać Chrystusa w otoczeniu Apostołów. To „Ostatnia Wieczerza“, przepiękne malowidło ścienne Jana Henryka Rosena. Malowidło to, podobnie jak szereg innych wielkich obrazów, pokrywających ściany katedry, wykonane zostało w ostatnich latach w związku z odnowieniem katedry, podjętem przez obecnego arcybiskupa metropolitę obrządku ormiańskiego, księdza Józefa Teodorowicza. Wszystkie te obrazy są dziełem tego samego artysty. Natomiast wnętrze kopuły i jej podstawę w najstarszej części katedry ozdobiono według projektów sławnego malarza, Józefa Mehoffera. Motywy zdobnicze malowideł i mozaik zaczerpnięte zostały ze wzorów staro-ormiańskich, o pięknych ornamentach i żywym doborze barw.
Głębokie i niezatarte wrażenie pozostawia katedra ormiańska. W najstarszej jej części, obok wspomnianych już malowideł ściennych i bogato zdobionego wnętrza kopuły, zwracają uwagę wmurowane w ciosowe ściany tabliczki z napisami i krzyżykami ormiańskiemi. Są to tak zwane krzyżyki wotywne czyli ofiarne, które wmurowywano na podziękowanie Bogu za otrzymane łaski lub też z prośbą o nie. Pozostały one jako zabytek wschodni, dziś już zapomniany przez Ormian polskich.
W nowszej części katedry, z wieku siedemnastego, stanowiącej dziś nawę główną, warto obejrzeć malowidła ścienne Jana Henryka Ro-
Strona:PL Ormianie polscy.pdf/18
Ta strona została uwierzytelniona.
16
Ostatnia Wieczerza
