Grzegórz z Tours. 555 sywali dzieje Franków do V w., na fasti consulares (II 9), na Symmacha list G księgi 7-ej (Hist. Fr. II 29), list Eugenjnsza toletańskiego (II 3), różne żywoty śś. i in. W ks. III zaczyna więcej się opierać na podaniach, a w dalszych (VII—X) opisuje po większej części to, czego był naocznym świadkiem i w czćm brał czynny udział; wtedy dzieło jego przybiera niejako formę Pamiętników i jest niezmiernie cennym ma-terjałem do historji w. VI. Drugićm dziełem G'a, które on sam (w Hist. Franc. 1. X ad fin.) nazywa Miraculorum libri VII, jest zebranie kilku prac hagiologicznych, jako to: 1) De gloria martyrum, o cudach P. Jezusa, Apostołów, męczenników i innych świętych; II) De miraculis s. Juliani martyris (f 3 04); III— VI) De miraculis s. Martini turonensis liber I—1V; VII) Vitae (v. Vita) Patrum (v. De religiosorum vita). Do tego zbioru należy także dzieło VIII) De gloria beatorum con/essorum. W obu ostatnich dziełach (n. VII i VIII) opisuje G. świętych gallijskich męczenników i wyznawców, zwłaszcza z okolic Tours i Arverny; lecz w Yitae Patrum dodaje często szczegóły z ich życia, a w piśmie De gloria confess. więcej zajmuje się cudami, jakiemi po śmierci P. Bóg ich wsławił. W naszych czasach II. Aen. Fr. Haase odkrył w Bambergu rę-kopism dzieła G'wego p. t. De cursu stellarum ratio gualiter ad officium implendum debeat obsercari (adjectis commentariis et scripturae specimine ed. Haase, Wrocław 1853, w Programie szkolnym t. r.). Sam G. (Hist. Fr. I. X ad fin.) nadaje mu tytuł De cursibus ecclesiasticis; mówi w niem najprzód o siedmiu cudach świata, dalej o biegu gwiazd, o ile to ma związek z porządkiem nabożeństwa kościelnego, o modlitwach i pieśniach do każdej części dnia przywiązanych. Do zaginionych dzieł G'a należy In Psalterii tractatum liber (Hist. Fr. 1. c.), z którego posiadamy tylko kilka fragmentów (ap. Buinart, Opp. s. Greg.). Mylnie przypisywane G'wi pisma są: Prae/atio in librum miraculorum s. An-dreae Ap.; Passio s. Juliani martyris; Historia septem dormientium; Prolo-gus in vitam s. Mauritii ep. andegavens.; Antiphona de ss. Medarda et Gillardo episcopis et fratrtbus; Vita s. Aridii abbatis et testamentum ejusdem. Wydania: najlepsze S. Georgii Florentii Gregorii ep. turon. Opera omnia necnon Fredegarii epitome et cltronicum oum suis continuatoribus, opera et stud. Th. Ruinart, Paris. 1699, f.; powtórzone ap. Mignę, Patrol, lat. t. 71. Historia Francorum ed. J. Guadet et Taranne, Paris. 1836— 3 7, 2 v. (jest tu powtórzenie tekstu Ruinarfa; osobno ciż sami wydali 1836 — 37 r. przekład franc., a 183 6 — 38 tenże przekład z tekstem łaciń.). Przekład francuzki wszystkich pism G'a p. t. Histoire ecclesia-stique des Francs par s. Gregoire ev. de Tours, suivie d'un sommaire des ses aulres oeuures et precedee de sa vie ecritepar Odon, traduction nouvelle par H. L. Bordier, Paris 1859 — 61, 2 v.; Le licre des miracles et autres opuscules de s. Gr. d. T„ traduits par H. L. Bordier; tome III ib. 1863. Przekład niemiecki: Zehn Bucher frdnkischer Geschichte iibers. von W. Giesebrecht, Berlin 1851, 2 T. (w Geschichtschreiber der deutsch. Voreeit, VI Jahrh. t. 4 i 5). Inne wydania i przekłady ob. Potthast, Bibl. hist. p. 34 7; cf. Supp. p. 7 8. Na obrazach przedstawiają tego świętego w postaci stojącej, z księgami w ręku, albo tuż obok położonemi. Niekiedy u stóp ma rybę wielką, co, podług Migne'a (Diction. icon.), ma przypominać cudowne uzdrowienie ślepego jego ojca. Ż y w o t ś. G'a, opisany przez duchownych z Tours, ed. Surius, De prób. ss. hist. 17 Noyemb.;
