440 Grosler.—Grou. Grosier (czyt. Grozjc) Jan Chrzciciel Gabrjel Aleksy, literat, ur. 17 Mar. 1743 w Saint-Omer, do jezuitów wstąpił 1761 r.; po zniesieniu zakonu tego we Francji, został kanonikiem przy kościele ś. Ludwika w Luwrze i bibljotekarzem bibjoteki arsenalskiej; f 7 Grud. 1823 r. w Paryżu. Od r. 1771, wspólnie z Freronem, redagował Annee litteraire; gdy Frćron um. 1 7 7 6 r., G. dalej pracował w tómże czasopiśmie aż do jego zwinięcia (17.90) i później, gdy je przywrócił Geoffroy (1800). R. 1779 —1782 wydawał Journal de litterature des sciences et des arts, będący kontynuacją czasopisma Memoires de Trevoux, redagowanego przez jezuitów. Oprócz tego, ułożył Description generale de la Chine, contenant: l-o la description topographiąue des lii provinces qui forment cet empire, celle de la Tartarie, des iles et autres pays tributaires...; 2-o un pricis des connaissances les plus recemment parcenues en Europę sur le gouoernement, la religion, les moeurs et les usages, les arts et les sciences des chinois, Paris 1 786. Opis ten, bardzo ceniony, wyszedł najprzód jako tom XIII dzieła o. Maillac (ob.): L'hist. gen. de la Chine, którego wydaniem zajmował się G. Zebrał też rozprawy, jakie wyszły w Memoires de Trevoux i innych czasopismach naukowych, i wydał p. t. Memoires Sunę societe celebre, consideree comme corps litteraire et academiąue depitis le commen-eement de ce siecle, ou Memoires des jesuites sur les sciences etc., Paris 1 790, 3 y. (miało być 6 tomów). G. był także współpracownikiem w pismach: Magasin encyclopedigue i w Biographie unicertelle. Ob. De Backer, Biblioth. A'. W. K. Grou (czyt. Gru) Jan Mikołaj, ur. 24 List. 1731 w Calaisis, w djec. Boulogne, w 19 r. życia wstąpił do jezuitów i przez pewien czas był nauczycielem w Pont-i-Mousson. Po śmierci króla Stanisława Leszczyńskiego, gdy jezuici zostali z Lotaryngji wygnani, G. przebywał w Paryżu pod nazwiskiem o. Clair i pisywał w kwestjach religijnych z polecenia ks. Beaumont, arcybpa paryzkiego. Podczas rewolucji G. znalazł przytułek w rodzinie Tomasza Weld, w Anglji. Um. 13 Grud. 180 3 r. Przełożył z greckiego Platona: Rzeczpospolitę, Gorgiasza, Prawa i niektóre inne Djalogi. Napisał: Lettre a M*** conseiUer au parlement de Paris, au ton propose gueląues doutes au sujet de tidit de bannitsement des jesuites par Uenri IV en 1595; Seconde lettre a M. etc, (1762 — 63; pierwszy list przedruk, w Rzymie 1763); Reponse au linre intitule: nExtraits des assertions dangereutes et pernicieuses en tout genrs", 1763 — 65, 3 v. in-4 (G. opracował to dzieło wspólnie z o. Saurage); Morale tiree des Con/essions del. Augustin, Paris 1 786, 2 V.; Caracleret de la vrai deuotion (ib. 1 778), często przedruk, i na różne języki przełożone; na polski przełożył ks. Mich. Maciejowski, pijar: O duchu i cechach prawdziwej pobożności, z przydaniem o pokoju duszy, Warsz. 1830, jako tom X Zbioru książek pożytecznych. Maximet spirituelles auec des eiplication, Paris 1789; Meditationt en formę de retraite sur tamour de Dieu, Londyn 1796. Po śmierci o. G. wyszły jego dziełka: L'interieur de Jesus et de Marie, Paris 1815 (lepsze jest wydanie p. t. LUnterieur de Jesus tt de Marie par le P. J. N. Grou, ouorage publie pour la premiere foit sur tous les manuscrits autographes, avec un fac-simile et une notice tur la nie et let oucraget de tauteur, par le P. Ant. Alph. Cadres, Paria 1862, ib. 1866); Le chretien tanctifie par torailon dominicale, trad. de tanglait, Paris 183 2 (oryginał przełożony był na język angielski przez o. J. Laurenson,
