Górski. 29» Polonicae sub Joannę Alberta, Alexandro et Sigismundo gestae, vol. 1. b) Philippi Callimachi de Thedaldis Florentini, sub Casimiro III atque Joannę Alberto Regibus in Polonia agentis opuscula autographa Ser. Principi Sigismundo Augusto Regi Pol. a Stanialao Górski an. 1532 (ma być 1533) oblata. Dwa te zbiory do ogólnego zbioru Tomicjanów wcielone zostały. c) De Bello, pace, ordine cruciferorum, lutheranismo in Prussia sublato. Zbiór ten obejmuje dokumenty z lat 1509—1535 i znajduje sie w bibliotece prywatnej hr. Edw. Baczyńskiego w Rogalinie pod Poznaniem; niegdyś należał do książąt Radziwiłłów, nieznany wydawcom Tomicjanów. d) Zbiór pism Jędrzeja Krzyckiego, arcyb. gnieźn. Górski dodał tu krótki żywot Krzyckiego i poezje Klem. Janickiego, Hozjusza, Tomasza Negro, Werbecza, Jaua Dantyszka, Jędrzeja Patrycego, Filipa Gardeljusza, Michała Wrancjusza, Łazarza Bonamika, Wolfganga Drozju-sza, Walentego Polidamna, Stefana Broderyka i Kromera. Przeważne zaś miejsce w tym zbiorze zajmuje korrespondencja Krzyckiego z lat 1508—153 6, i jego poezje. Do drugiej kategorji, t. j. do zbiorów ogólnych, przez Górskiego sporządzonych i w obieg puszczonych, należą tak zwane Tomiciana. Są to dokumenty wyjaśniające wybornie politykę zagraniczną Zygmnnta I, i jego stosnnki dyplomatyczne. Nadio, mieszczą się w nich uchwały sejmowe i korrespondencje prywatne najznakomitszych owego czasu mężów, jak Piotra Tomickiego, Krzyckiego, Szydlowieckicgo, Jarosława Łaskiego, Drzewieckiego, Górków, Tarnowskiego, Piotra Kmity, dworzanina Sambockiego, który byl pełen dowcipu i satyry, Cbojeńskiego, Samuela Maciejowskiego i wielu innych, które rzucają jasne światło na nasze stosnnki domowe i publiczne. Według dra Kętrzyńskiego, zbiór ten przez samego G. był kilkakrotnie przerabiany. Znać w nim dwie główne redakcje, z których każda miała swoje wydania różne, przez Górskiego sporządzone, nie mówiąc o kopjach, przez osoby prywatne późuiej przepisywanych w małej liczbie. Redakcja pierwsza, starsza, składa się z 17 Toluminów. Wcielił do niej G. dwa pierwsze dzieła, o których pou rubryką zbiorów pojedyńczych mówiliśmy, a przeto obejmuje dokumenty z lat 1462—1548. Kodeks, jedyny zupełny tej redakcji, prawdopodobnie ofiarowany był przez Górskiego któremuś z Sapiehów. Później Kaz. Lew Sapieha (f 1656) darował go jezuitom w Wilnie, od których znów w XVIII wieku powrócił do Sapiehów; w r. 1 785 był przepisywany w Warszawie, następnie, nie wiadomo jakiemi drogami, dostał się do Kórnika (w w. ks. Poznańskićm), a w r. 1,830 przeszedł w posiadanie br. Edwarda Raczyńskiego i dziś zostaje w Rogaliuie (pod Poznaniem), w bi-bljotece Raczyńskich. Od pierwszego właściciela nazywa się Kodeksem Sapieżyńskim. Tekst ma dobry i staranniej pisany niż inne. Drugi kodeks, zapewnie także oryginalnie przez Górskiego dla Radziwiłłów sporządzony i 17 tomów obejmujący, byl kiedyś w bibljotece Radziwiłłów w Nieświeżu; zkąd, podczas rozruchów w kraju naszym przeszłego wieku, przeniesiony został do Królewca (Janodana III 150). Dziś nie wiadomo gdzie się znajduje. Kodeksy drugiej redakcji jedne obejmują 24, inne 2 7 Toluminów. Z tych jeden byl własnością księcia Karola Ferdynanda, biskupa wrocławskiego i płockiego (f 9 Maja 1656 r.) Przypuszczają, że znajdujący się w bibljotece cesarskiej petersburgskiej Kodeks, obejmujący cale panowanie Zygmunta I, heliami Klimkowskiego prymasa opatrzony, jest z tej redakcji. Kodeks ten jeszcze nieznany
