Gilon.—Gintyłło. 177 antiochenum patriarchom o prymacie papiezkim (ap. Ludewig, Reliąuiae mss. omnis aevi, Francof. 1720—41, II 450); a z jego Żywota i. Hugona (f U09 r.), opata klunjackiego, pozostały tylko ustępy, zachowane przez bezimiennego kompilatora, ap. Bolland. Acta ss. 29 April. III 655.., Wszystkie pisma G'a razem ap. Mignę, Patrol, lat. t. 17 3. A'. W. A". Gimeno Joachim, muzyk, ur. 21 Listop. 1817 w Santo Domingo de la Cazada, do nowicjatu jezuitów przyjęty w Madrycie 28 Kwietnia 1834 r.; nie chcąc opuścić zakonu, musiał pójść na wygnanie (1835), osiadł w Belgji i zajmował się nauczycielstwem. Um. 29 Listop. 184 9 r. Utwory jego muzyczne są: Kantata na 4 głosy do orkiestry; Tota pulchra es, solo; O salutaris hostia, trio; Ace Maria, duet; dorobił muzykę do zbioru pieśni hiszpańskich. Inne utwory nie były druko-wanemi. Ginkiewicz Michał, jezuita, mając lat 21 wstąpił do zakonu (1615), w różnych kollegjach wykładał kolejno filozofję, teologję, Pismo ś. i prawo kanoniczne; był potem penitencjarzem u ś. Piotra w Rzymie przez 7 lat, wrócił do ojczyzny, zarządzał jeszcze kollegjami: w Nieświeżu i Wilnie; um 4 Sierp. 1 663 w Wilnie. Oprócz panegiryków i kazania na niedzielę XI po Świątkach (p. t. Recepta z nieba na choroby dwojakiego języka, Warsz. b. r.; po łac. p. t. Remedia e coelo etc., Vilnae 164 6), napisał: Zodiacus stellarum XII sexies ambiens Marian, seu Com-mentarii in Salce Regina, Gedani 1 707. W rękopiśmie zostawił Żywoty biskupów wileńskich i in. Ob. De Backer, Biblioth. Ginoulhiac (czyt. Żinuliak) Jakób Marja Achilles, ur. 3 Grudnia 180 6 r. w Montpellier, po wyświęceniu na kapłana był w ta-mecznem większem saminarjum professorem teologji; d. 1 Maja 1853 wyświęcony na bpa Grenobli, a 2 Mar. 18 70 przeniesiony na arcybpstwo lyońskie; mąż wielkiej pracy i nauki. Napisał: Histoire du dogme catholiąue pendant le troić premiera aieclea de l'Eglise ei juaq'au concile de Nicie, Paris 1 852, 2 v. in-8; 2-e ód. ib. 1866, 3 y. Lettre de Mgr. l'eveque de Grenoble a tun de ses cicaires gineraux sur la „ Vie de Jesus par M. E. Renan", Grenoble 186 3. Lettre circulaire de Mgr. l eoegue a son clerge sur lea reproclies adreaaes au clerge dans les circonstances presentes, Paris 1861. Les epitres pastorales, ou RćJlexions dogmatigues et morales sur les epitres de s. Paul a Timothee et u 'Pite, 1866. Le sermon sur la montagne, avec des reJlexions dogmatigues et morales, Lyon 18 73. Gintyłło Jan Chryzostom, ur. 1 7 89, uczył się w seminarjum krasławskiem w Inflantach; wyświęcony na kapłana 1813 r., magister teologji, potem doktor. Będąc prefektem seminarjum, wykładał zarazem w uniwersytecie wileńskim Pismo Św., jako zastępca professora (r. 1820 do ii). Zostawszy kanonikiem żinudzkim, wysłany został jako asessor kollegjum rzymsko-katolickiego do Petersburga. Cały czas w Petersburgu poświęcił nauce, a szczególniej literaturze hebrajskiej. Wszystkie dochody swoje obracał na książki. W celu zakupu książek odbywał podróże po Niemczech. Prace, swoje kierował do celów praktycznych, do nawracania inowierców, a przedewszystkićra żydów. Znal Talmud i czytał pisma rabiniczne, aby przy ich pomocy wykazywać uczonym żydom, z którymi często dysputowal, jak niedorzeczne są ich błędy i uprzedzenia do chrystjanizmu. G. otrzymał kapelanję kościoła maltańskiego w Peters- Encjkl. T. VI. 12
