Strona:PL Nowodworski-Encyklopedia koscielna T.6 173.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Wystąpił problem z korektą tej strony.

164 Ghesquiere.—Giannone. vełerum tum recentiorum quos collegit dux Lotharingiae Carolut A!exander, Bruxel. 1781. Description de la Gaule Belgigue, nouv. ed., Brus. 1 788, 2 v. David propheta, Dauid doctor, David hymnographus... seu Psalmi prophetici, doctrinales, hymnici et kittorici philologice et paraphrastice expo-titi, Essendiae (1800), Gandae 1824, Venet. 1825. W sporach o dziesięciny, na 2 broszury (Examen de la ąuestion, si les decimateurs ont l'intention fondee en droit a la perception de la dime des fruits insolites en Flandre, przez Massez, Gand 17 80,—i Essai historiąue sur 1'origine de dimes, przez adwokata D'Outrepont, 1 7 80) G. odpisał p. t. Obser-vations historique sur „Examen de la ąuest.," Bruxel. 1 780, Lettres histo-riques et critiques pour servir de reponse a „lEssai histor. sur 1'orig. des dim.," Utrecht 1 784, i La vraie notion des dimes, Liege 1 785. Najważniejszą zaś publikacją G'a są: Acta Sanctomm Belgii selecta, quae tum ex monumentis sinceris, necdum in Bollandiniano opere editis, tum ex castis-simo illo opere, sercata primigenia scriptorum phrasi, coUegit, chronologico ordine digessit, commentariisque ac notis illustracit Jos. Gh..., Bruxellis 1783 —1784—1785—1 787—1789 —1 794, 6 v. f. Gh. zamierzył wydać tu żywoty świętych belgijskich do r. 1700, lecz doszedł tylko do r. 7 29; Korneljusz Smet (od tomu III do V) i J. Thysius (w t. VI) pomagali mu do wydawnictwa. R. 1834 zamierzano kontynuować to dzieło, lecz projekt nie doszedł do skutku. Rozprawy G'a, zamieszczone w Me-moires de facad. imperiale et rogale des sciences de Bruxelles i w innych pismach, wylicza szczegółowo De Backer, Biblioth. Gianella (czyt. Dżanelkt) Karol Franciszek, matematyk, ur. 1740 r. w Medjolanie i tamże -J- 15 Lip. 1810. Mając lat 16, wstąpił do jezuitów; wysłany przez nich do Turynu, kolegował tam z La-grange'em, a od czasu zawiązania się akademji turyńskiej, był jej członkiem (od 17 69). Po zniesieniu jezuitów wykładał filozofję i nauki matematyczne na uniwersytetach w Pawji i Medjolanie, wysłużył sobie emeryturę i do końca życia oddawał się naukom matematycznym. Dzieła jego ob. De Backer, Biblioth. Giannettasio (czyt. Diametazjo) Mikołaj Partenjusz, jezuita, ur. w Neapolu 1 648 r., um. 1 Wrz. 1715 w Massa; biegły w poezji łacińskiej, historji i matematyce: dochód ze swych dzieł poświęcał na wystawienie wspaniałego kościoła pod wezwaniem N. Marji P., do której miał szczególne nabożeństwo. Poezje jego, poprzednio wydawane poje-dyńczo, wyszły razem p. t.: Nicolai Parthenii Giannettasii opera omnia poitica, Neapoli 1714— 22, s tt. in-4; mieszczą się w nich poematy: 1) Bellica, 2) Piscatoria et Nautiea, 3) Halieutica, 4) Naumachia, 5) Xa-vcrius viator seu Saberidos carmen i 6) Annus eruditus. G. napisał także: Unicersalis Astronomiae elementu (Neap. 1688), Unicersalis geographiae elementa (ib. 1692), Historia Neapolitana (ib. 1713, 3 v.), i in De Backer, Biblioth. Giannone (czyt. Diannone) Piotr, ur. 7 Maja 1676 w Ischitella, głośny był przez czas jakiś z powodu swojej Historji Neapolu (Istoria civile del regno di Napoli, Napoli 172 3 t. 4), gdzie zniewagami i sarkazmem obrzuca księży, zakonników, a szczególniej Stolicę Apost.; jest to nędzna ramota, napisana w celu zohydzenia Kościoła, w której oczywistą jest i zła wiara i gruba ignorancja autora. Wygnany z kraju, szukał G. schronienia w Wiedniu, później w Wenecji, a następnie w Szwajcarji;