98 Genoude.—Genowefa. Wyciął przekłady francuzkie dzieł: OeuYres choisies de S. Clement d A-ieiandrie ; Traite de la vraie religion par le R. P. Perrone ; Discours sar les rapports entre la science et la religion revólee, prononces a Rome par N. Wiseman, 4-e ed. 1845 (jako dalszy ciąg do La raison du chri-słianiśme) s Les Pćres de l'Eglise des trois premiers siecles de l'óre chretienne, Paris 1837 — 46, 9 v.; Dófense du christianisme par les Peres des premiers sifecles de 1'Eglise contrę les philosophes, les palens et les juifs, l-re serie, Paris 1842. Przełożył z Wulgaty Biblię (La Sainte Bibie en latin et en franęais, traduction nouvelle avec des notes litteraires, eritiąues et historiques, un discours prelimiuaire, des prolegomenes et le differences de 1'hebreu et des Septante, Paris 1820, 16 v. in 8; 4-e ed. ib. 1840, 5 y. in 4; nouvel!e ódition, publiee sous les auspices du cler-gó de France et dirigće par les soinS de M. 1'abbó Juste, ib. 1858, 3 y. in 8 maj.). Ułożył Vie de Jesus-Christ d'apres le texte des 4 evange-listes, distribuee selon l'ordre des faits, precedee d'un discours preliminaire et suiyie des reponses aux objections contrę le christianisme, d'e-claircissement sur les mystóres (Paris 1836; ib. 1851) i Leęons et mo-dóles de litterature sacree (ib. 1 837; ib. 1845). Wydał Les elections generales au 2 aout 1846, ou la majorite des deputós nommes par ła minoritć des electeurs, par M. Th. Boudon de S. A., Paris 184 7. — Dzieła własne G'a wydali: Mignę (w Coilection d'orateurs sacres, 2-e ser. t. 20) i M. A. Delaforest (Oeuvres de M. de Genoude, Paris 1843— 44, 2 y.). ' Genowefa (ze Staroniem.—młoda kobieta, po fr. St. Genemeoe [czyt. Żenewiew]), święta, patronka Paryża, ur. 422 r. w Nanterre pod Paryżem, fi. German, bp. antysjodoreński (Aaxerre), gdy r. 429 udawał się, wspólnie ze ś. Lupus'em, bpem treceńskim (Troyes), do Anglji, dla zwalczania pelagjanizmu, i wstąpił do Nanterre, spostrzegłszy pomiędzy cisnącym się tłumem małą Genowefę, odkrył w niej zaraz bogaty skarb łaski, obdarzył ją miedzianym wizerunkiem Ukrzyżowanego (który przez cało życie na szyi nosiła) i proroczym duchem przepowiedział jej rodzicom (Sewerowi i Geroncji), że córka ich do końca życia wytrwa w niewinności i świątobliwości. Proroctwo Germana sprawdziło się zupełnie : G. wzrastała w cnocie, a jedyną jej rozkoszą było nabożeństwo w kościele. Pewnego razu zdarzyło się, że matka uderzyła ją w policzek za to, iż napierała się do kościoła, za co natychmiast oślepła i po dwóch dopiero latach uzdrowioną została, obmywszy oczy wodą, pobłogosławioną przez Genowefę. Od owego zdarzenia źródło w Nanterre głośnóm się stało cu-downemi swemi własnościami. G. prowadziła bardzo surowe życie: dwa razy tylko ns tydzień (w niedzielę i czwartek) posilała się jarzynami i chlebem jęczmiennym. Dopiero po 50 roku życia, na polecenie biskn-pa, przydawała nieco ryby i mleka. Wina nigdy nie używała. Prawdopodobno piętnaście lat miała, gdy ślubowała uroczyście dziewictwo i wraz z dwiema innemi pannami przyjęła welon zakonny z rąk biskupa paryz-kiego Jnlikus'a. Po śmierci rodziców udała się do Paryża ; ponieważ jednak ani w tćra mieście, ani w pobliżu nie było podówczas jeszcze żadnego klasztoru żeńskiego, z ścisłą klauzurą, przeto od czasu do czasu znajdujemy ją w innych miastach Gallji, niosącą pomoc nieszczęśliwym. Jednakże wśród owych posług zawsze była skupioną w sobie i zjednoczoną z Bogiem, to jest ze źródłem, z którego płynęła cała siła cudo-
