Strona:PL Nowodworski-Encyklopedia koscielna T.6 065.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Wystąpił problem z korektą tej strony.

56 Gaume. sanęon. Z powodu zbyt wolnej, jak mniemano, nauki o braniu procentów, która przecież była zgodną z późniejszemi decyzjami Rzymu, G. przeniesiony został na wikarjusza przy kościele ś. Maurycego w Besanęon; r. 18 28 mianowany proboszczem kantonalnym w Marnay; r. 1 832 przez kard. de Rohan, arcybpa Besanęon, na nowo powołany do seminarjum w Besanęon. Ze śmiercią kardynała, G. widział się zmuszonym prosić o uwolnienie z djecezji i osiadł w Paryżu (1834). Arcybp Affre (ob.) mianował go członkiem swej rady przybocznej (1840), kanonikiem metropolitalnym, officjałem djecezji, swym spowiednikiem i jeneralnym przełożonym stowarzyszeń religijnych w djecezji paryzkiej. G. um. 21 Kwiet. 1868 r. Kierował przedrukiem benedyktyńskich wydań dzieł ś. Augustyna (Paryż 1836 — 40, 22 v.) i ś. Bernarda (ib. 18S9 — 40, 2 v. in-8 maj.), przełożył na język francuzki Nowy Testament (Le Nomieau Testament de N. S. Jesus-Christ. Traduetion nomelle avee introduction sommai-res et notes, Paris 186 3, 2 v.), wprzód Ewangeljarz (Źpitres et enangiles des dimanches et des feles, a tusage des ecoles, des catechismes et des pen-sionnats. Trad. nouv. avec introd., sommaires et notes, ib. 1861). "Wydał także Manuel du chretien (Paris 1 859), zbiór nabożeństwa, wraz z Nowym Testamentem, Psalmami i Naśladowaniem Chrystusa (Chantrel, Annales ec-cles.1867 — 68 9. 7 71).—2. G. Jan Józef, brat poprzedniego, ur. w Fuans 180 2 r., dr. teologji, płodny pisarz duchowny i popularyzator, był dyrektorem mniejszego seminarjum w Nevers, posunięty na kanonika tejże katedry i wikarjusza jeneralnego; był potćm wikarjuszem jeneralnym w Reims, w Montauban, w Aquilla; przez Pap. Piusa IX mianowany protonotariuszem apostolskim. Liczne dzieła jego odznaczają się czystością kierunku, ale niezawsze dokładnością teologiczną. Zbyt też niekiedy razi w nim gadatliwość francuzka. Do ważniejszych jego dzieł należą: Cate-chisme de perseverance, ou Expose historiąues, dogmatique, morale, liturgigue, apelogetigue, philosophiąue et social de la religion, depuis Corigine du monde jusąua nos jours, Paris 1838; 8-e ćd. ib. 1860; 10-e ód. ib. 1872, 8 v. (Zasady i całość wiary katolickiej, czyli wykład jej historyczny dogmatyczny i t. d., Warsz. 1852—55, 8 v.; wydanie 2-e Warsz. 1857, 8 v.; wyd. 3-e Kraków 1 870 — 7 1, 9 V. in-8), i La Bevolution, recherelies historiąues sur Corigine et la propagation du mai en Europę, depuis lis re-naissance jusqu<i nos jours, Paris 1856 — 59, 12 r. in-8 (t. I—IV o rewolucji franc., t. V o wolterjanizmie, t. VI o cezaryzmie, t. VII o protestantyzmie, t. VIII o racjonalizmie, t. IX—XII o wieku „odrodzenia"). Inne dzieła G'a są: Abrege du catechisme de perseverance, Paris 1839; 20-e ed. ib. 1 8 64; po polsku wychodziło Częściami przy pierwszem wydaniu dzieła Zasady i ca/ość wiary katol. i osobno p. t. Krótki katechizm wytrwałości, Warsz. 1851, 2 tt. Mały katechizm ułożony podług dzieła „Zasady i całość wiary katol.' ib. 1858, 2 tt. La religion dans le temps tt dans Ceternite, ou Ir.trodnction a tetude raisonnedu christianisme d'apres le Catechisme de perseverance, Paris 1855. Les trois Rome, journal d'un voyage en Italie, accompagne: l-o cVun plan de Bo me ancienne et moderne, 2-o d'un plan de Borne souterraine ou des catacombes, ib. 1848; ib. 1857; Ib. 1865, 4 v. (Historja katakumb czyli Rzym podziemny, Warsz. 1854', 1 jako IX tom dzieła Zasady i całość w wyd. 2-em i 3-em). Le Ver r<m-geur des societes modernes, ou le paganisme dans l'education, Paris 1851. Lettres a Mgr Dupanloup sur le paganisme dans Ciducation, ib. 1852 (Ks.