um. 15 Grud. 1839. Pomiędzy innemi napisał: Schriften über Freimaurerei, Berl. 1801—7, 3 t.; Versuch einer Gesch. der spanischen Nation, ib. 1810, 2 t.; Gesch. der Ungarn, Lpz. 1812—25, 10 cz.; Christliche Reden, Riga 1822; Rückblicke auf meine 70-jährige Pilgercshaft (opis własnego życia) Bresl. 1824, 2 wyd. 1851; Resultate meines Denkens u. Erfahrens, als Anhang su den Rückblicken, ib. 1826. Cf. J . Ginzel, Der Apostat Dr Fessler u. sein Verhältniss zu kathol. Kirche, ap. Wiedemann, Oesterreich. Vierteljahresschr., Wien 1867 s. 181.
Fessler Józef, ur. w Lochau (Voralberg) r. 1813, z rodziców stanu wiejskiego; nauki pobierał w Feldkirchen, Brixen i Innsbruku; na kapłana wyświęcony r. 1837, poczém jeszcze dla dalszego kształcenia się posłany do Frintaneum w Wiedniu, gdzie otrzymał stopień dra teologji (1839). Po powrocie ztamtąd został professorem historji kośc. w seminarjum w Brixen; r. 1852 powołany do wykładu tegoż przedmiotu uniwers. wiedeńskim i jednocześnie mianowany dyrektorem zakładu Frintaneum, r. 1856 professorem dekretaljów, r. 1862 wyświęcony na bpa nysseńskiego in part. infid., był suffraganem na Voralberg, 1865 posunięty na bpstwo St. Pölten, na niém umarł z pęknięcia serca d. 25 Kw. 1872 r. Na soborze watykańskim był sekretarzem soboru. Oprócz wydania Teologji Bernarda Galury (ob.), napisał: Institutiones Patrologiae (Oenipont. 1850—51, 2 v.); Ueber die Provinzial-Concilien u. Diöcesan-Synoden (Innsbruck 1888); Das letzte u. das nächste allgem. Concil. (Freiburg i. B. 1869); Das Vaticanische Concilium, dessen aussere Bedeutung. u. innerer Verlauf (Wien 1871). Jego Sammlung vermischter Schriften üb. Kirchengesch. u. Kirchenrecht (Freib. 1869) obejmuje drobniejsze pisma, dawniej wydane pojedyńczo: Der Ablass insbesond. d. Jubiläumablass (1850); Der h. Papst Gregor VII u. d. Kirchenfreiheit (1850); Die kirchliche Freiheit u. das Studium des Kirchenrechts (1857); Censur u. Index (1858); Der Kirchenbann u. seine Folgen (1860); Die abgeschafften Feiertage u. die Messapplication an denselben (1860). Godną uwagi jest rzeczą, że dotąd tylko jeden bp (Ign. Feigerle, r. 1852—63) rządził djecezją St. Pölten dłużej nad lat 10. Opowiadają, że ostatni proboszcz wielkiego klasztoru augustjanów w St. Pölten, gdy klasztor ten za cesarza Józefa II był zniesiony i na biskupią rezydencję zamieniony, a jego majętność obrócona na uposażenie nowo erygować się mającego biskupstwa St. Pölten, przepowiedział, że żaden tamtejszy biskup nie będzie dłużej jak lat 10 na swojém biskupstwie. Ks. Fessler był tylko lat siedm biskupem. Cf. Anton Erdinger, Dr. J. Fessler. Ein Lebensbild. Brixen 1874.
Festus Porcius, rządca (procurator) Judei, następca Feliksa (ob.). Przybył on do Judei jeszcze wtedy, gdy Pallas, brat Feliksa, był w łaskach u Nerona (J. Flavius, Ant. XX 8, 9). Że zaś Pallas został z rozkazu Nerona zabitym r. 815 od zał. Rz. (Tacit. Ann. XIV 65), czyli 62 r. ery djoniz., więc F. przed tymże rokiem przybył do Palestyny (ok. 61). Rządcą był umiarkowauym i sprawiedliwym (J. Flav. De Bel. jud. II 14, 1); z całą zaś energją wystąpił przeciw bandom powstańczym, kraj niszczącym (id. Ant. XX 8, 10. 11. 9, 1). W sprawie ś. Pawła (ob.) pokazał się bezstronnym i legalnym (Act. c. 25 i 26). Umarł niedługo po swem do Palestyny przybyciu. X. W. K.
Fetyszyzm. Fetysz, Fetisso, wyraz portugalski, znaczy pierwotnie rzecz czarowną i objawiającą prawdę, a następnie oznacza przed-
