karą wygnania zbierać prenumeratę na niego (Feller, Journal hist. 15 Juin 1789 s. 803). Pomimo to Dykcjonarz wyszedł kilka razy za życia autora; po jego śmierci był kontynuowany przez Henrion’a (8-a ed. Paris 1832, 4 v. in-8 maj; inna 8-a ed. Lille 1832-33, 13 v. in-8, wydana staraniem kilku duchownych; edycja Henriona z nowemi uzupełnieniami wyszła także 1837 r. w Paryżu), przez Pérennès’a (Biographie universelle ou Diction, histor., Paris 1833; ib. 1841, i 1844), przez ks. T. Simonin (Biographie universelle des hommes qui se sont fait un nom, Paris 1845; Lyon 1860; ib. 1867), przez Ch. Weiss (tytuł tenże, Paris 1852, 8 v. in-8). Jego Catechisme philosophique (Liege 1772), zajmujący się zbijaniem filozofji antykatolickiej i wykazujący przeciw nieprzyjaciołom chrystjanizmu dowody za prawdziwością tegoż, został przetłumaczony na włoski i niemiecki język. Prócz tego napisał F. Réclamations belgiques (Liège 1787, 17 t.), Observations theologiques sur la jurisdiction des prétres hérètiques (ibid. 1794) i w in., których wydania i przekłady ob. De Backer, Biblioth. Nadto, zajmował się wydawnictwem wielu dzieł dawniejszych. Wiele pism swoich F. wydał zupełnie bezimiennie, a niektóre (np. Catech. philos.) pod pseudonimem Flexier de Reval. (Schrödl).
Fellöcker Zygmunt, benedyktyn w opactwie Kremsmünster (w Wyższej Austrji), nauczyciel gimnazjum i dyrektor szpitala tamże; w Neuhofen, w Austrji, ur. 19 Lut. 1816 r. Biegły w astronomji i naukach przyrodzonych, wydał: Verzeichniss der von Bradley, Piazzi, Lelande und Bessel beobachteten Sterne etc. Auf Veranlassung d. kön. Acad. d. Wiss. in Berlin (Berl. 1848); Die Theorie d. dreiseitigen Pyramide (Linz 1855); Lehrbuch d. Mineralogie u. Geognosie (2-e wyd. Wien 1855); Leitfaden d. Mineral, u. Geogn. (2-e wyd. 1860); Gesch. der Sternwarte d. Benediktiner-Abtei Kremsmünster (Linz 1867) i in. Z religijnych pism wydał: Die barmherzigen Schwestern d. christlichen Mildthätigkeit empfohlen (kazanie, Linz 1842); Katechetische Formulare für d. heil. Sacr. d. Firmung, d. Altars u. d. Busse (ib. 1845); Die Feier d. ersten hl. Communion (ib. 1845); Religionsbüchlein für d. ersten Unterricht (3-e wyd. ib. 1845); Weihnachtskränze aus Dichtungen aller christl. Jahrhunderle, Berlin 1848.
Felton Jan. szlachcic angielski, przylepił publicznie na drzwiach domu biskupiego w Londynie bullę Piusa V, w jakiej Papież ten ogłaszał heretyczką królowę Elżbietę, która się ogłosiła głową Kościoła i zakazała wyznawania wiary katolickiej w Anglji. F. był skazany na szubienicę, po zdjęciu z której, gdy żył jeszcze, odcięto mu genitalia, rozpruto brzuch, wyrwano wnętrzności i serce i ucięto głowę. Syn jego Tomasz, ksiądz, zginął także z ręki kata 28 Sierp. 1588 r.
Fenelon Franciszek Salignac de la Motte, arcybp w Cambrai, ur. w zamku Fénélon, w Perigord, 6 Sierp. 1651 r. z drugiego małżeństwa hrabiego Pons de Salignac z Ludwiką de la Cropte du Saint Abre. Do dwunastego roku pozostawał w domu rodzicielskim, i już za młodu okazywał wielkie zamiłowanie do klassyków, następnie uczył się w Cahors, potém w Paryżu w kolegium du Plessis; poczém wstąpił do seminarjum św. Sulpicjusza, którém zarządzał wówczas Tronson. Ukończywszy zaszczytnie nauki, został kapłanem i poświęcał się przez trzy lata wyłącznie tylko pielęgnowaniu chorych. W 27-ym roku życia przy-
