Crac. 1849, p. t. Statuta et Lib. Prom. s. 330), znajduje się pod imieniem Pawła Boym, w liczbie audytorów filozoficznego kursu w r. 1659; ur. we Lwowie 1630 r., gorliwy krzewiciel unji, † w Wilnie 28 Lutego 1670 r. Napisał: 1) Stara wiara etc., na dwie części rozłożona, t. j. o władzy św. Piotra y Papieżów rzymskich, y o Pochodzeniu Ducha św. y od Syna, Wilno 1668, 4-o. 2) Wóz do nieba o czterech kołach, na przejażdkę duchowną dla pamięci na cztery ostateczne rzeczy sporządzony, 2-e wyd. Warsz. 1727. 3) Theologja chrześciańska, albo Nauka o Tajemnicach wiary chrześc., podzielona na 41 lekcji, zgodna dla obojej płci, osobliwie dla tych, którzy z powinności albo miłości około dusz staranie mieć winni są, po kościołach, domach, dworach etc. Przełożona z cudzoziemskiego języka Katechismu archidjec. mechlińskiey y innych djecezyi. Przydany jest do tego Wóz do nieba na duchowną przejażdkę, Wilno 1670. 4) Zasady wyznania rzymsko-katolickiego, Wilno, 4-o. 5) Vita B. Joannis Cantii polonice scripta ab Adamo Opatovio, editaque Cracoviae 1632; latine reddita a R. P. Ben Pau. Boym, ap. Bollandist. Acta ss. Octobr. t. VIII. — 2. Michał (pisze się niekiedy Boimus), polak, jezuita, uczony naturalista i missjonarz w Chinach i Indjach od r. 1643. R. 1652 wrócił do Europy z poselstwem od cesarzowej Heleny do Papieża Klemensa VIII; na nowo pojechał do Chin 1659 i tegoż r. umarł na granicach prowincji Kuam-si. Pierwszą swoję podróż missyjną do Chin opisał p. t. Relacja o Chinach i nawróceniu tamże rozmaitych osób do wiary św. (m. i r. ?), po franc. p. t. Briefve relation de la notable conversion des personnes royales, et de l’estat de la religion chrestienne en la Chine, faicte par le R. P. Michel Boym d. l. Comp de Jes., etc., recitée par luy — mesme dans l’eglise de Smyrne, le 29 Sept. de l’an 1652, Paris 1654, 8-o s. 75. Na końcu tej książeczki znajduje się spis przygotowanych do druku, przez tegoż ks. Boym, następujących dzieł: a) Praecipui casus aedificationis, qui contigerunt pp. Soc. Jesu, apud Sinas dum vulgarent S. Jesu Chr. Evangelium. b) Sinicus Cathechismus. c) Fructus et arbores qui in regnis Sinarum tantummodo, aut in sola India orientali reperiuntur. d) Mathesis sinica. e) Moralis philosophia Sinarum, seu Librii Cúm fú—cú magistri sinensis, qui floruit ante Chr. quingentis et amplius annis, sinicis et latinis characteribus explicati. f) Medicus sinicus, seu Ars singularis explorandi pulsum etc. g) Mappa imperii Sinarum. Wspomniane dzieła, przygotowane do druku, wysłał r. 1658 o. Couplet do Batawji, aby mogły być przewiezione do Europy; lecz gdy się dostały w ręce Andrzeja Cleyer z Kassel, pierwszego lekarza kompanji indyjskiej, ten wydał niektóre z nich pod swojém imieniem, jako to: Specimen medicinae sinicae (Francof. 1682, 4-o), Clavis medica ad chinarum doctrinam de pulsibus (ib. 1680) i Herbarium parvum sinicis vocabulis, pochodzące z dzieł pod lit. f i c. Sam Boym wydał botanikę chińską: Flora sinensis (Viennae Austr. 1656 f.), z rycinami, dzieło nadzwyczaj rzadkie; kilka drobnych utworów wydrukował Atan. Kircher, w China illustrata i w Oedipus aegyptiacus. Cf. Biographie univ.; De Backer, Biblioth. des écriv. d. l. comp. de Jes. 2-e ed. X. W. K.
Bozon (Boso), kardynał żyjący w XII w., jeden z kontynuatorów Libri Pontificalis (ob.). Boso pochodził z Anglji i był krewnym Adrjana IV (Ciacconius, Vitae Pontiff.). Pierwszy raz występuje na dokumen-
