najobfitszą jest Bibliotheca Patrum, od miejsca wydania zwana Parisiensis, Coloniensis, Lugdunensis, lub Margarini de la Bigne. De la Bigne pierwszy ją wydał (Bibliotheca SS. PP. supra CC, qua continentur illorum de rebus divinis opera omnia et fragmenta, quae partim nunquam hactenus, partim ita, ut raro iam exstarent, excusa, vel ab haereticis corrupta, nunc primus S. Facultatis theolog. Parisiensis censura satis gravi, sine ullo novitatis, aut erroris fuco in perfectissimum corpus coaluerunt. Distincta in octo tomos: illustrata virorum doctissimorum scholiis, observationibus, accurate annotatis ad marginem Scripturae lectionibus, Vitis auctorum, cum eorum catalogo alphabetario et Chronologia, biblicarum quoque auctoritatum et materiarum locupletissimis indicibus. Parisiis, apud Mich. Sonnium 1575, 8 tt. fol. W t. I zebrane najwięcej listy, w II dzieła historyczne, w III moralne, w IV liturgiczne, w V polemiczne, w VI komentarze, w VII homilje, w VIII poezje i miscellanea), później dodał tom IX (Bibliothecae Appendix, Parisiis 1579, 1 v. f.) i przedrukował w Paryżu 1589 (9 tt.) i drugi raz tamże 1609; z dodatkiem Auctarium (Paris. 1610). R. 1624 Fronto Ducaeus wydał na nowo to dzieło w 9 tt. i dodał w osobnych dwóch tomach (Bibliothecae veterum Patrum, seu scriptorum ecclesiasticorum tomi II graeco-latini, qui varios Graecorum auctorum libros, antea Latine tantum in novem istius Bibliothecae tomis, nunc vero primum utraque lingua editos,....... complectuntur. Paris. 1624 fol.), tekst grecki i łaciński tych autorów, którzy poprzednio byli wydani tylko po łacinie. Uzupełniał Balthasar Morellius (Nova Bibliotheca veterum Patrum et scriptor. eccl. seu Supplementum Bibliothecae Patrum. Parisiis 1639, 2 t. fol.), potém Franciszek Combefis (Graecolatinae Patrum Bibliothecae novum Auctarium. Paris. 1648 fol.; w t. I dzieła egzegetyczne, w II historyczne; — Bibliothecae graecorum patrum Auctarium novissimum in quo opuscula Flavii Josephi, S. Hippolyti, S. Methodii, Clementis Stromata, Severiani, Photii, Nicetae Paphlag., Alexandri Lycopol., Didymi, Manuelis Calecae et aliorum, omnia gr. et lat. notisque illustrata a F. Combefis, 2 tomi, Paris. 1672 fol.). Niedługo po wydaniu Bibijoteki Bigne’a paryzkiém z r. 1610, kolońscy teologowie nowe jej wydanie sporządzili (Magna Bibliotheca veterum Patrum et, antiquor. scriptor. ecclesiasticor., primo quidem, a Margarino de la Bigne, Sorbonico in Academia Paris. Theologo collecta, tertio in lucem edita; nunc vero plus quam centum auctoribus et opusculis plurimis locupletata, historica methodo per saecula singula, quibus scriptores quique vixerunt, disposita et in XIV tomos distributa, opera et studio doctissimorum in alma Universitate Coloniensi Agrippina Theologorum ac Professorum. Colon. Agrip. 1618. Tomus XV Auctarium et Supplementum, opera Andreae Schotti, ibid. 1622 fol.). Wydanie kolońskie powtórzone zostało w Paryżu z dodatkami (Magna Bibliotheca veterum patrum et antiquorum scriptorum ecclesiasticorum. Primo quidem a Marg. de La Bigne collecta, postea studio Theologorum ac professorum Coloniensium aucta, 17 tomi, Parisiis 1654 fol); potém w Lyon z nowemi uzupełnieniami (Maxima Bibliotheca... novis supra C auctoribus et opusculis hactenus desideratis locupletata. Cura P. Despont, Lugduni 1677, 27 vv. fol.). Za uzupełnienie jej służy Apparatus ad Biblioth. max. przez Le Nourry (Paris 1703—15. 2 t f.). W XVIII w. oratorjanin Andrzej Gallandi zamierzył zebrać dzieła wszystkich bez wyjątku Ojców i pisarzy kościelnych, aż do XII w.
