Strona:PL Miriam - U poetów.djvu/83

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

On zachrapał z rozkoszy, piór swych lasem trzepie,
Nagą, wygiętą szyję pręży muskularnie,
Zrywa się, chłoszcząc Andów śnieżyste opoki,
Z krzykiem głuchym się wzbija gdzie wiatr nie dochodzi.
Zdala od czarnej kuli, od żywych powodzi,
Na rozpostartych skrzydłach śni w ciszy głębokiéj.




LECONTE DE LISLE. LE SOMMEIL DU CONDOR.