nocnéj, książę dłuższą jego nieobecność przed kapitułą tłumaczy; ta mu odpisuje w następujących miedzy innemi słowach:
„Lubośmy byli radzi widzieć, aby wspomniony nasz miły i kochany kolega znajdował się u nas, osobliwie w czasie tego uroczystego święta Chwalebnego Powstania Chrystusa Pana z śmierci do życia, przyzwoliliśmy jednak na to, co Księciu było przyjemném.“
Ciężka choroba Kunheima była powodem, iż postanowiono zasięgnąć opinii Jana Benedykta, przybocznego lekarza Króla Polskiego, do którego Kopernik podjął się w tym celu napisać. Jakoż donosi o tém księciu w następującym liście:
Pilne i chętne usługi moje są dla Waszéj Książęcej Mości każdego czasu gotowe. Na Waszéj Książęcej Mości list i pismo, udzielam wiadomość i doniesienie. Napisawszy do Jana Benedykta, Doktora Jego Królewskiej Mości w Polsce, dla dowiedzenia się ile mogłem najstaranniej, jakby szanownemu i dostojnemu Panu Jerzemu von Kunheim, Waszej Książęcej Mości Rządcy w jego chorobie dopomódz, spodziewałem się, że przez tegoż posłańca nastąpi odpowiedź. Dziwi mnie to jednak, że dotąd od wzwyż wspomnionego doktora żadnego listu nie otrzymałem. Nie wiedziałem tedy, co mam właściwie Waszej Książęcej Mości donieść w téj mierze; dlatego zamyślam przez nadarzoną sposobność jeszcze raz do tegoż doktora w téj samej materyi napisać: czego się zaś od niego dowiem, o tém niezwłocznie Waszej Książęcej Mości wiadomość prześlę. Któremu me pilne i trwałe usługi pokornie zalecam.
Dan w Frauenburgu dnia 15 Czerwca, 1541 r.
Waszéj Książęcéj Mości
niezmienny sługa,
Mikołaj Kopernik.
Jaśnie Oświeconemu i Jaśnie Wielmożnemu z Bożéj Baski Albertowi Margrabi Brandeburskiemu, Księciu Pruss i Wendów, Bur grabi Norymberskiemu i Książęciu w By gen, memu najmiłościwszemu Panu.
|
