Napomnienie Waszej Przewielebności za ojcowskie i za więcej niż ojcowskie uznaję, i szczerem je sercem przyjąłem; a lubo na owo piérwsze poprzednio przez Waszę Przewielebność udzielone, dobrze pamiętam, i chciałem uczynić o co upominała: gdy jednak nie było łatwo natychmiast stosownej i poczciwej znaleźć rodziny, miałem zamiar w przeciągu świąt Wielkanocnych ten interes załatwić. Lecz ażebyś Wasza Przewielebność nie myślał że się staram o pozór odwłoki, ograniczyłem termin do jednego miesiąca, tojest do świąt Bożego Narodzenia; ani bowiem krótszego czasu naznaczyć można było. Pragnę wedle sił moich strzedz się, abym nie był obrazą dla dobrych czynów, a tera bardziéj nie uwłaczał Waszéj Przewielebności, godnej mego szacunku, uwielbienia i gorącéj miłości, któréj się ze wszystkiemi siłami mojemi polecam.
Z Frauenburga (Paniogrodu), d. 2 grudnia 1538 r.
Waszéj Przewielebności
najposłuszniejszy,
Mikołaj Kopernik.
Najprzewielebniejszemu w Chrystusie Ojcu i Panu Janowi, z Bożéj łaski Biskupowi Warmińskiemu, Panu mojemu najłaskawszemu.
|
