Odebrałem list od Najprzewielebniejszego WMC. Pana, pełen łaskawéj uprzejmości, w którym przypominasz mi ową zażyłość i przyjaźń, jaka mię w młodości jeszcze z Nim połączyła, i którą dotąd kwitnącą i trwającą w Nim uważam. Jakoż, licząc mnie miedzy blizkimi swymi, raczyłeś wezwać na wesele swojéj pokrewnej. Zaiste, winienem posłusznym być Najprzewielebniejszemu Waszmości Panu, i w jakimkolwiek czasie stawić się przed tak wielkim Panem i Opiekunem moim. Ale teraz zajęty sprawami, które mi Najprzewielebniejszy biskup Warmiński polecił, oddalić się nie mogę. Raczysz przeto nie brać za złe że nie będę, i zachować owe dawne o mnie przekonanie chociaż o nieobecnym; gdyż wyżéj cenić się zwykła zażyłość pod względem ducha, aniżeli ciała. Zalecając Najprzewielebniejszemu Waszmości Panu służby moje, wszelkiego szczęścia i stałego zdrowia życzę.
Z Frauenburga, dnia 8 czerwca, 1536 r.
Mikołaj Kopernik.
Najprzewielebniejszemu w Chrystusie Ojcu i Panu Janowi, biskupowi Chełmińskiemu, Panu mojemu miłościwemu.
|
